Jan Wallentin is in Zweden een bekende televisiejournalist. Toen zijn eerste boek, Strindbergs ster, een groot succes werd heeft hij echter zijn baan opgezegd om fulltime met schrijven bezig te kunnen zijn.
Het verhaal
Een duiker vindt in een ondergelopen grottenstelsel een ankh. Dit is een soort kruis met een ronde top, dat in de mythologie vele betekenissen heeft. De duiker vraagt Don Titelman om hulp bij het zoeken naar de juiste betekenis van deze ankh. Als Don echter bij het huis van de duiker aankomt, blijkt de duiker vermoord te zijn en Don wordt door de politie als schuldige gezien. Na de ondervraging door de politie gebeurd er echter iets raars. Don en zijn advocate Eva worden overgebracht naar de Duitse ambassade en nogmaals verhoord, maar dan door een geheimzinnige stichting. Deze stichting is geïnteresseerd in de ankh en in een bijzondere ster die ze Strindbergs ster noemen. Deze voorwerpen samen geven namelijk op mysterieuze wijze de plaats van de onderwereld aan, waar kennis verborgen ligt die de stichting wil hebben. Don en Eva besluiten niet mee te werken met de stichting en ze ontsnappen uit de kelder waarin ze worden opgesloten. Na een aantal omzwervingen krijgen ze zowel de ankh als Strindbergs ster in bezit en vertrekken ze zelf naar de Noordpool, waar de onderwereld verborgen zou liggen. Uiteraard botsen ze daarbij een aantal keer met de stichting die hen in de ambassade heeft ondervraagd. Ook blijkt nog een andere groep mensen op hetzelfde uit te zijn. Uiteindelijk stuiten ze op wonderbaarlijke dingen.
Spanningsboog
Het boek bevat een aantal zeer spannende stukken waarin zeer originele en onverwachte dingen gebeuren. Tenminste twee keer in het verhaal zakt de spanning echter helemaal weg en dat is erg jammer. Dit komt doordat de vaart op die momenten uit het verhaal wordt gehaald door stukken over de achtergrond van de hoofdpersonen. Natuurlijk is het goed als de achtergrond van de hoofdpersonen uitgelicht wordt en de personages geen vlakke figuren blijven. Nu wordt echter bijna de hele achtergrond van de personen in twee lange passages over de lezer heen gestort en dat net op punten waarbij het actiegedeelte van het verhaal spannend begon te worden. Het was fijner geweest als de achtergrondinformatie wat beter gedoseerd was geweest. Nu zit je je tijdens de achtergrondpassages voortdurend ongeduldig af te vragen hoe het actiegedeelte nou verder gaat. Dit is zonde, want de achtergrond is op zich best interessant en verdient wel de aandacht van de lezer.
Bovennatuurlijke verschijnselen
In het begin is dit boek een nuchtere thriller waarin de weinige vreemde dingen die er gebeuren wetenschappelijk verklaard kunnen worden. Op een gegeven moment komen er echter een groot aantal bovennatuurlijke elementen in het verhaal, waardoor het geheel opeens een stuk zweveriger wordt. Dit kan wat vreemd overkomen als je het niet verwacht. De bovennatuurlijke verschijnselen zijn echter wel heel boeiend. Op een punt slaat Wallentin echter wel wat door in de zweverigheid van het verhaal. Voor Don en Elena, een meisje dat bij de stichting hoort, komt alles aan het eind van het verhaal wel heel nadrukkelijk goed. Niet alleen beleven ze een wonderbaarlijke redding, ook problemen die in het verleden zijn ontstaan verdwijnen op wel heel erg wonderbaarlijke wijze. Dat kwam op mij ronduit ongeloofwaardig over.
Conclusie
Bij vlagen is dit een heel goed boek. Het idee achter het boek is erg leuk en het bovennatuurlijke gedeelte komt grotendeels als een prettige verrassing. Het is alleen erg jammer dat de achtergrondinformatie over de hoofdpersonen niet alleen slecht getimed, maar ook slecht gedoseerd is. Dat zorgde dat mijn leesplezier een stuk minder werd. Het is een leuk boek, maar dus duidelijk met een groot nadeel. Toch maken de stukken met meer actie het boek wel de moeite waard om te lezen. Ik hoop dat Wallentin als hij zijn volgende boek schrijft, geleerd heeft de achtergrondinformatie iets beter te verwerken.