Waar gaat het boek over?

Na een ‘bijna-calamiteit’ met een patiënt kondigt de auteur, een ervaren ouderenpsychiater in een ggz-instelling, voor zichzelf een patiëntenstop af omdat hij onder de hoge werkdruk niet de medische verantwoordelijkheid wil nemen voor nog meer patiënten. Tevergeefs gaat hij tijdschrijven om het management te overtuigen dat hij teveel werk heeft.

Zijn aantekeningen werkt hij uit tot een uniek dagboek van een werkweek. Hij beschrijft de harde en onnavolgbare tegenstellingen die hij in de zorg tegenkomt, wat het hem doet en hoe hij zich staande houdt tegenover de overbodige regels, procedures en voorschriften die hem belemmeren in zijn werk, afgewisseld met persoonlijke gedachten en unieke verhalen over patiënten met hun psychiatrische achtergrond.

‘Help. de psychiater wordt gek’ maakt een breder publiek bekend met de ouderenpsychiatrie en de invloed van alle wet- en regelgeving en administratieve lastendruk op het dagelijks werk. Het wil een bijdrage leveren aan de discussie of wij met het nieuwe zorgstelsel en de bijbehorende zakelijke mentaliteit die ermee gecultiveerd wordt wel op de goede weg zijn. Het boek is bedoeld voor iedereen die met dit onderwerp bezig is, voor patiënten en familie, professionals (in opleiding), bestuurders en managers werkzaam in de GGZ.

Conclusie

De schrijver van dit boek heeft voor mijn gevoel vier dingen duidelijk willen maken: De ouderenpsychiatrie is een interessant vak, ouderenpsychiatrie is een complex werkveld ,door de regeldruk van tegenwoordig is het lastig om ouderen met psychische problemen nog de meest adequate zorg te geven en voor pscyhiaters is het daarom vaak ontmoedigend om nu binnen de GGZ te werken.

Om dit duidelijk te maken begint hij het boek met een inleiding en een vrij lange proloog waarin hij vertelt hoe hij in de ouderenpsychiatrie is beland. Ook legt hij hierin bepaalde termen uit en begint met een uitleg over wat hij met dit boek duidelijk wil maken.

Daarna volgt een dagboek over een voor hem gemiddelde werkweek. Hierbij maakt hij veelvuldig gebruik van casussen. Deze laten duidelijk zien hoe complex de problematiek van ouderen vaak is. Je moet bij ouderen duidelijk ook rekening houden met lichamelijke problemen die interacteren met de psychische problemen en met de omgeving waarin de oudere leeft.

De vele casussen zorgen wel dat er heel veel informatie op de lezer afkomt. Ik kon op een gegeven moment nauwelijks nog de verschillende patienten uit elkaar houden. Dit is een boek dat je echt in kleine stukjes moet lezen, anders is het overweldigend. Al deze informatie moet de psychiater zelf natuurlijk ook steeds verwerken, dus dat benadrukt wel weer de complexiteit van de problemen waarmee hij te maken krijgt.

Het is de schrijver goed gelukt om duidelijk te maken dat door de regeldruk en de nadruk die er steeds meer gelegd wordt op productie en geld verdienen, de patiënten niet altijd de beste zorg krijgen. Verschillende casussen laten de worsteling zien die het kiezen tussen wat het management wil en wat het beste is voor de patiënt veroorzaakt.

Ik vond dit een interessant boek dat pijnlijk duidelijk maakt wat er mis gaat in de zorg in het algemeen en de psychiatrie in het bijzonder. Maar het maakt ook duidelijk hoe bijzonder (ouderen)psychiatrie is en dat het een belangrijk werkveld is. Ook straalt de passie van de schrijver voor zijn vak ervan af. De grote hoeveelheid informatie in het boek zorgde dat ik het boek regelmatig weg moest leggen om het op me in te laten werken. De belangrijke boodschap kwam echter wel goed aan. Ik hoop dan ook van harte dat het lukt om de manier waarop het in de zorg en de psychiatrie nu gaat te veranderen.

Boekinformatie
Titel: Help, de psychiater wordt gek
Auteur: Frits Oostervink
Uitgever: Uitgeverij de Brouwerij
ISBN: 9789078905066
Verkoopprijs: € 20,99

Het verhaal

Openhartige gesprekken over relaties, seksualiteit en vrouw-zijn.

Een volwassen dochter vraagt zich af welk effect de intieme band met haar moeder heeft gehad op haar leven, seksualiteit en relaties. Dat is de aanleiding voor een spannende zoektocht op Ibiza die zij met haar moeder aangaat. Moeder en dochter begeven zich daartoe in soms schrijnend schurende, maar openhartige en intieme gesprekken in een week samen op het eiland van de liefde.

De band die dochter Mayke als kind met haar moeder had was hecht, toch ervaart ze in haar volwassen leven veel weerstand in het intiemere contact met haar moeder. Ze trekt de stoute schoenen aan en gaat met haar op onderzoek uit. Tijdens de gesprekken op Ibiza komt Mayke erachter hoe ze nog vastzit in beelden van vroeger. Ze vindt gedurende dit proces de permissie om zich daarvan te bevrijden en weer nieuwe verbindingen aan te gaan.

Moeder Alice ervaart de band met haar dochter als een unieke relatie vol liefde en verbondenheid. Ondanks de soms pijnlijk aanvoelende door haar dochter gedeelde ervaringen, probeert Alice open te blijven staan voor Maykes verhaal en haar daarin te erkennen, al schrikt ze soms van wat er naar boven komt.

Dit is een boek dat durft af te rekenen met het beeld dat een moeder onaantastbaar en heilig zou moeten zijn en daarom gespaard moet worden. De vraag dringt zich op hoe het kan dat een band die zo hecht is ook zo breekbaar kan zijn. Een boek dat dochters de erkenning kan geven voor pijnlijke ervaringen in het verleden in verbinding met hun allereerste hechtingsfiguur. Voor iedere dochter die meer gelijkwaardigheid wil bereiken met haar moeder. Voor iedere moeder die graag de relatie met haar dochter wil verbeteren.

Conclusie

Dit boek is heel helder en eerlijk geschreven. Mayke en Alice geven ieder in hun eigen hoofdstukken weer welke gesprekken ze hebben gehad en hoe ze zich daarbij voelden. Wat ik leuk vond om te zien, was dat moeder en dochter soms heel anders tegen dezelfde situatie aankeken. Dan las ik het verhaal eerst vanuit het standpunt van de één en dacht ik”het zit zo” en dan kreeg ik hetzelfde verhaal vanuit het standpunt van de ander te horen. En dan bleek dat de situatie ook anders geïnterpreteerd kon worden.

Mayke en Alice sparen elkaar niet, maar blijven wel heel respectvol naar elkaar. Ik vond het mooi dat juist het eerlijk uitspreken van alle gevoelens en het vervolgens ook erkennen van de gevoelens van de ander, hun band verbeterde.

Het onderwerp vond ik erg interessant. Hoewel de thema’s van dit boek bij mij niet zo erg spelen, kon ik toch wel wat met de verhalen. De manier waarop moeder en dochter in gesprek gaan, kan voor mijn gevoel ook gebruikt worden voor andere thema’s. Ook als je met je moeder over meer algemene dingen in gesprek zou willen, kun je nog veel leren van dit boek.

Ik heb veel respect voor Mayke en Alice. Ze zetten hun vaak intieme gesprekken heel waarheidsgetrouw neer en zijn eerlijk over hun gevoelens. Ook als ze verdrietig of boos zijn, vertellen ze dit openlijk. Ook de momenten waarop ze iets zeggen, maar eigenlijk iets anders hadden willen zeggen, komen aan bod.

Ik vind dit een waardevol boek. Het is interessant om te lezen wat voor onderwerpen er spelen bij deze moeder en dochter. Als je zelf in gesprek zou willen met je moeder, biedt dit boek veel handvatten en goede voorbeelden. Deze kun je ook toepassen op andere onderwerpen. Op https://maykesmit.nl/vanjemoedervanjedochterboek/ vind je nog meer tips voor gesprekken tussen moeders en dochters.

Boekinformatie:

Titel: Van je moeder moet je het hebben, van je dochter kun je het krijgen…
Auteur: Mayke Smit en Alice Altink
Uitgever: Uitgeverij de Brouwerij
ISBN: 9789078905943
Verkoopprijs: Paperback € 20,00

Deze recensie is onderdeel van een blogtour.

Het verhaal

‘Emma wil leven’ van Josha Zwaan gaat over een meisje dat 12 is als ze gediagnosticeerd wordt met anorexia. Jarenlang streed Emma tegen deze verschrikkelijke eetstoornis, tot ze het absolute dieptepunt bereikte. Ze vertrok naar een kliniek in Portugal, om daar een intensieve behandeling te ondergaan. Want Emma wilde maar één ding: leven. Maar het meedogenloze monster dat anorexia heet, liet haar niet meer los. In april 2016 overleed Emma, 18 jaar jong.

Dit boek, dat leest als een roman, diept het verhaal van Emma uit, en plaatst haar gevecht in een breder perspectief. Auteur Josha Zwaan bekeek de vele uren filmmateriaal en sprak intensief met de ouders van Emma, haar zus en vriendinnen, docenten en haar artsen. De perspectieven van de betrokkenen worden afgewisseld met dagboekfragmenten van Emma zelf.
Naar de gelijknamige documentaire van Jessica Villerius.

Conclusie

Wat ik erg sterk vind aan dit boek is dat er zoveel verschillende mensen aan het woord komen en dat deze stuk voor stuk heel open zijn over hun gevoelens. Niet alleen de familie van Emma komt aan het woord, maar ook Emma zelf (via dagboekfragmenten en brieven), haar vriendinnen, leraren en hulpverleners.

Dit maakt het verhaal erg compleet. Iedereen vertelt zijn eigen verhaal en zo leer je erg veel over anorexia. Dat anorexia meer is dan niet te zwaar willen zijn wist ik wel, maar dat het zo diep zou gaan verraste me toch. Vooral de stukjes die door Emma zelf zijn geschreven lieten heel goed zien wat voor mechanismen er achter deze ziekte zitten en tot welk soort gedachten dat leidt. De stukjes vanuit het gezichtspunt van haar familie en hulpverleners maken dan weer duidelijk wat voor gedrag daaruit voortkomt en dat het heel moeilijk is om te bepalen hoe je daarmee om moet gaan. De balans tussen helpen en de ziekte teveel kans geven is duidelijk erg moeilijk te vinden.

Ik heb het gevoel dat het boek echt recht doet aan Emma als persoon. Je leert haar sterke en minder sterke kanten kennen, maar vooral ook haar kracht en haar wil om zelf haar leven in eigen hand te nemen, ook als de mogelijkheden daartoe steeds minder worden.

Het is vrijwel niet mogelijk om dit boek te lezen zonder meegesleept te worden met bepaalde gevoelens. Vooral de dagboekfragmenten van Emma vond ik erg heftig om te lezen. Toch is Emma wil leven een samenhangend en redelijk objectief verhaal geworden, waarbij alle kanten worden belicht. Ik vind dit zeer goed gedaan.

Ik ben onder de indruk van zowel het verhaal zelf als de manier waarop het is opgeschreven.

Boekinformatie:
Titel: Emma wil leven
Auteur: Josha Zwaan
Uitgever: Uitgeverij ten Have
ISBN: 9789025906559
Verkoopprijs: Paperback € 20,00 e-boek €9,99

Deze recensie verscheen al eerder als gastrecensie op: https://ikhouvanhorrorfantasyenspanning.wordpress.com/

Het verhaal

Dit is het waargebeurde verhaal van de spion Jim Nicholson. Hij was een hooggeplaatste medewerker van de CIA en heeft meegewerkt aan een aantal belangrijke missies in landen als Roemenië, Thailand en Laos. Op een gegeven moment maakte hij echter een dramatische beslissing, hij besloot dubbelspion te worden en ook met de Russen samen te gaan werken. Helaas voor hem werd hij in 1997 gepakt en belandde hij in de gevangenis. Daar houdt het verhaal echter niet op..

Wat ik ervan vind

Het is duidelijk dat er jaren van onderzoek aan dit boek vooraf zijn gegaan. De schrijver heeft ook toegang gehad tot documenten waar de gemiddelde burger niet zomaar bij kan.

Dit zorgt ervoor dat het verhaal enorm gedetailleerd is. Aan de ene kant is dit fijn, omdat je er zo precies achter komt wat er gebeurd is en het verhaal er erg levendig van wordt. Aan de andere kant is het ook enigszins vermoeiend. Het boek zit zo volgestopt met informatie dat bijna elke zin wel cruciale informatie bevat. Dit maakt dat het boek niet makkelijk leest. Om de druk op de lezer niet teveel te laten oplopen was het misschien fijner geweest als de schrijver af en toe een sfeerbeeld neer had gezet zonder daarbij meteen met allerlei nieuwe informatie te komen.

Verder is het vooral een verbazingwekkend verhaal. De ware reden achter de handelingen van Jim Nicholson worden nooit echt duidelijk, maar de schrijver heeft zijn best gedaan zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen. De karakters van Jim Nicholson en zijn zoon, die ook een belangrijke rol speelt, worden goed neergezet. Moeilijke termen en procedures werden in mijn ogen op begrijpelijke toon uitgelegd, al moet je wel blijven opletten tijdens het lezen.

Dit is een uitermate boeiend verhaal waarvan je je haast niet kunt voorstellen dat het echt gebeurd is. Als lezer krijg je een kijkje in de wereld van de spionage, en vooral ook van de contraspionage. Het boek had iets minder volgepakt mogen zijn met informatie, maar was voor mij zeker het lezen waard.

Het verhaal

Trevor Noahs bijzondere levensverhaal – van een arme jeugd onder de apartheid in Zuid-Afrika tot geliefde comedian en presentator van The Daily Show – begon met een misdaad: zijn geboorte.

Hij werd, hoewel gemengde relaties verboden waren, geboren als zoon van een blanke Europese vader en een zwarte Xhosa-moeder, die voor de buitenwereld moest doen alsof ze zijn nanny was in de weinige momenten dat ze als gezin samen waren. Zijn briljante, excentrieke moeder speelde een hoofdrol in zijn leven: ze was komisch en diepgelovig (ze gingen zes dagen per week naar de kerk en op zondag zelfs drie keer), en hielp Trevor op zijn hobbelige weg naar wereldfaam.

Trevors belevenissen zijn afwisselend bizar, gevoelig en hilarisch. Zo vertelt hij hoe ze rupsen aten als er geen geld was, hoe hij uit een auto werd geslingerd tijdens een poging tot kidnapping, en over tienerverliefdheden in een door huidskleur geobsedeerde maatschappij. Zijn verhalen schetsen een onvergetelijk portret van een jongen die opgroeit in een snel veranderende wereld, gewapend met een scherp gevoel voor humor en onvoorwaardelijke moederliefde.

Conclusie

Als er iets duidelijk wordt in het verhaal van Trevor Noah is het wel hoe diep de apartheid geworteld was in alle facetten van het leven in Zuid – Afrika. Officieel werd de apartheid beëindigd toen Noah zes jaar was. De apartheid zat echter zo ingebakken in de maatschappij, dat deze zich niet zomaar liet verdrijven. Noah beschrijft dan ook een aantal schokkende momenten waarin hij gedurende zijn jeugd alsnog tegen door de apartheid veroorzaakte problemen aanliep. Zijn verhaal toont aan dat ook in de jaren na de apartheid de gevolgen goed zichtbaar waren en dat de gevolgen zelfs nu nog niet voorbij zijn.

Ieder hoofdstuk in dit boek begint met een uitleg over bepaalde wetten of omstandigheden in Zuid – Afrika tijdens en net na de apartheid. Noah laat in deze stukken zien dat hij scherp kan observeren, veel nadenkt en een uitgesproken mening heeft.

De hoofdstukken zelf bestaan uit beschrijvingen van bepaalde opvallende gebeurtenissen uit de jeugd van de schrijver. Sommige gebeurtenissen zijn grappig en bizar, sommige zijn in feite verschrikkelijk. Noah beschrijft ze echter met een humoristische en soms sarcastische ondertoon. Dit zette me soms op het verkeerde been en zorgde dat het even duurde voor ik besefte hoe erg de situatie eigenlijk was. Maar als het besef dan kwam, dan kwam het als een mokerslag. Noah weet de situaties dan ook erg precies neer te zetten.

Ik vind dit een bijzonder indringend portret van de jeugd van een jonge man die door zijn gemengde afkomst in Zuid – Afrika in een bijna onmogelijke positie verkeert. Hij hoort nergens echt bij en verandert daardoor in een kameleon die overal slechts een beetje bij hoort. Daardoor is hij wel in staat om verschillende gezichtspunten te begrijpen en dat laat hij in dit boek dan ook zien. Hij geeft dan ook een bijzonder en voor mijn gevoel vrij volledig beeld van de situatie in Zuid – Afrika aan het einde van de vorige eeuw.  Trevor laat ook veel van zichzelf zien in dit boek, wat extra fijn is als je Trevor Noah als comedian of presentator van de Daily Show kent .

Met dank aan uitgeverij Bruna/Lev.voor het recensie-exemplaar dat ik mocht ontvangen.

Boekinformatie:
Titel: Kleurenblind
Auteur: Trevor Noah
Uitgever: Lev.
ISBN:     978-94-005-0797-5
Verkoopprijs:  € 19,99 e-book €13,99 audioboek €16,99
Voor meer info en bestellen zie: Kleurenblind

Het verhaal
 
De flaptekst van dit boek is als volgt:

Mila van Oosten has it all: de looks, een appartement in Amsterdam, een baan bij een hip reclamebureau én een nieuwe liefde. Aan de buitenkant lijkt het plaatje perfect, maar ondertussen probeert Mila al jaren om te gaan met de demonen in haar hoofd, met haar depressie. Hoe geef je je over aan je nieuwe liefde, als je eigenlijk je handen vol hebt aan jezelf? Hoe stel je je familie gerust, als je je ook zorgen maakt of het wel goed met je gaat? En wat is nou eigenlijk ‘normaal’?

In haar autobiografische roman Even leek alles normaal vertelt Mila hoe ze zich door het leven danst, drinkt, twijfelt, liefheeft en zichzelf probeert te accepteren zoals ze is.

Conclusie
 
Mila van Oosten heeft een heel fijne schrijfstijl. Ze schrijft in korte, vloeiende zinnen. Haar stijl is vooral beschrijvend. Ze beschrijft niet alleen gebeurtenissen, maar ook wat er tijdens deze gebeurtenissen in haar hoofd omging en hoe andere mensen daarop reageerden. Ze weet dit op zo’n manier te verwoorden dat vrijwel iedereen die dit boek leest haar zal begrijpen. Mila heeft last van depressies, raakt snel overprikkeld en daardoor snel moe en reageert heel sterk op tegenslagen. Als je zelf depressief bent of bent geweest zal je waarschijnlijk bepaalde dingen herkennen. Als je nooit met depressies te maken hebt gehad krijg je via Mila meer inzicht over wat mensen die depressief zijn allemaal meemaken.

Het verhaal wordt op een vrij chaotische manier verteld. Vooral de willekeurige tijdssprongen vallen nogal op. Waarschijnlijk werkt dit in Mila’s gedachten ook zo en is dit haar manier om te laten zien hoe onhandig haar manier van denken ook voor haarzelf is. Voor de lezer is de chaotische opbouw wel lastig, maar in ieder geval wordt zo goed duidelijk gemaakt hoe Mila’s brein en dat van andere mensen met psychische problemen werkt.

Op het moment dat Mila in moeilijke situaties belandt, is relativeren volledig onmogelijk voor haar.  Achteraf lukt het haar echter wel om een situatie wat objectiever te bekijken.  Dat doet ze dan ook regelmatig in dit boek. Dit doet ze op een redelijk luchtige manier, zodat het verhaal niet al te zwaar wordt. Zo gunt ze de lezer af en toe wat lucht en dat is prettig.

De treffende epiloog is een goede afsluiter van het verhaal en daarmee spreekt ze lezers ook rechtstreeks aan. Je kunt dit verhaal dan ook niet zomaar naast je neer leggen en dat is zeker goed, want Mila vertelt dingen die voor iedereen belangrijk zijn. Het moet een hele stap geweest zijn om dit allemaal op te schrijven, maar ik ben blij dat ze het gedaan heeft en dat ik het mocht lezen.

Ik heb van uitgeverij de Boekerij een digitaal recensie-exemplaar ontvangen van dit boek. Bedankt hiervoor.

Boekinformatie:
Titel: Even leek alles normaal
Auteur: Mila van Oosten
Uitgever: Uitgeverij de Boekerij
ISBN: 9789022572528
Verkoopprijs: € 18,99, e-book €12,99
Voor meer informatie zie: Even leek alles normaal

Het verhaal

Jelle winkels reed 15 jaar lang als medewerker van de Dienst Vervoer en Ondersteuning op “de boevenwagen”. In die functie hielp hij met het vervoeren van verdachten, veroordeelden en uitgeprocedeerde vluchtelingen tussen gevangenissen, rechtbanken, luchthavens, ziekenhuizen en begraafplaatsen.

De mensen die hij vervoerde hadden allemaal een verhaal en Jelle Winkels besloot deze verhalen op te schrijven. Dat leidde tot het boek De boevenwagen.

Conclusie

De schrijfstijl van Jelle Winkels is toegankelijk. Hij maakt van zijn verhalen geen opsommingen van feiten, maar beschrijft ook nadrukkelijk zijn eigen gevoelens bij de situaties die hij tegenkwam. Zo beschrijft hij hoe hij altijd zijn best deed de mensen die hij vervoerde onbevooroordeeld tegemoet te treden, maar dat dit in bepaalde (ernstige) gevallen niet altijd lukte. Hij probeerde ook altijd met zoveel mogelijk passagiers van het busje een praatje te maken.

Omdat deze gesprekken ook deels in het boek terecht zijn gekomen kom je veel te weten over de menselijke kant van de criminelen die hij vervoerde. Mensen die zich in bepaalde situaties ronduit crimineel gedragen, blijken in andere situaties juist heel gevoelig en attent te zijn. Natuurlijk kom je ook mensen in het boek tegen die daarop een uitzondering zijn. De manier waarop Jelle worstelt om met hen om te gaan is boeiend om te lezen.

Door zijn werk kwam Jelle ook grotendeels te weten hoe het eraan toe gaat in gevangenissen en rechtbanken. Daar vertelt hij ook over en als lezer leer je hier ook het een en ander van. Soms gingen er ook wel eens dingen mis of vond Jelle dat bepaalde dingen gewoon niet klopten. Dit is ook onderdeel van het verhaal. De fouten die hij zelf wel eens maakte, laat hij ook zien.

Een klein minpuntje aan het boek is dat je als lezer door de vele namen die voorbij komen wel eens enigszins het overzicht kwijt kunt raken. Vooral als Jelle een verhaal onderbreekt voor een andere anekdote die hem op dat moment te binnen schiet, werkt dat wel eens verwarrend.

Over het algemeen zijn de verhalen in dit boek echter duidelijk en erg volledig. Jelle lijkt niets weg te laten en legt zoveel mogelijk uit. Als het verhaal zich ertoe leent, beschrijft Jelle de situatie het liefst op een humoristische manier. Als het verhaal schrijnender is, bijvoorbeeld als het over asielzoekers gaat of over veroordeelden die toestemming hebben een begrafenis te bezoeken, vertelt hij het verhaal zo respectvol mogelijk.

Al met al is dit een boeiend inkijkje in de wereld van het gevangenenvervoer en ook deels in die van rechtbanken en gevangenissen zelf. Op sommige momenten merk je wel dat Jelle geen geoefend schrijver is en leest het niet helemaal vloeiend, maar de verhalen zijn duidelijk genoeg en de bedoeling komt prima over.

Ik heb een recensie-exemplaar van dit boek ontvangen via Not Just Any Book en uitgeverij Brandt. Bedankt hiervoor.

Boekinformatie
Titel: De boevenwagen
Auteur: Jelle Winkels
Uitgever: Uitgeverij Brandt
ISBN: 978 94 92037 11 4
Verkoopprijs:  €17,50
Voor meer info en bestellen zie: De boevenwagen

Dit boek is geschreven door de initiatiefnemers van Loesje.

Het verhaal

Sjaak de boer heeft besloten een GOA (Grote Opruim Actie) te houden. Niet alleen ruimt hij zijn eigen huis op, ook allerlei sociale misstanden benoemt hij en gooit ze vervolgens uit het keukenraam. Allerlei onderwerpen passeren de revue, van geldstromen die altijd van laag naar hoog gaan in plaats van andersom, tot de te grote invloed van het bedrijfsleven en het kapitalistische systeem in zijn algemeen, tot de vercommercialisering van de pers.

Conclusie

De toon van dit boek is anders dan die van de Loesje-posters. De teksten van Loesje zijn meestal slechts mild sarcastisch. De teksten in dit boek zijn echter keihard en fel. Dit zet de lezer wel aan tot daadwerkelijk nadenken over wat er geschreven wordt. In sommige gevallen zal het de lezer zelfs tot actie aanzetten. En dat is nu precies de bedoeling.

De redeneringen in dit boek gaan razendsnel, je moet je aandacht er goed bijhouden. Ondanks dat het boek uit korte stukjes bestaat, is het niet iets dat je snel even tussendoor leest. Ook wordt er behoorlijk wat algemene kennis van de lezer gevraagd en wordt ervan uit gegaan dat de lezer het nieuws erg goed gevolgd heeft.

Het boek heeft mijn mening over enkele onderwerpen zeker veranderd. Je wordt aangemoedigd dingen die altijd heel normaal leken van een heel andere kant te bekijken. Sommige dingen waren echt een eye-opener voor mij.

Waar ik me wel aan heb geërgerd is dat er op heel veel dingen gefoeterd wordt, maar dat er maar weinig concrete aanwijzingen worden gegeven over hoe het dan wel zou moeten. Zo wil de schrijver het hele kapitalistische systeem en zelfs de parlementaire democratie in zijn huidige vorm het raam uitgooien. Maar dat lijkt me op zijn zachtst gezegd niet zo handig als er nog geen bruikbaar alternatief bestaat. Dan is het alsof je de hele inboedel van je huis uit het raam gooit en er dan achterkomt dat zelfs de meest basale gebruiksvoorwerpen opeens niet meer voorhanden zijn. Om maar in de metafoor van het opruimen van het huis te blijven.

De schrijver gaat er kort gezegd van uit dat mensen inventieve wezens zijn met een groot scheppend vermogen en dat “het systeem” het belangrijkste obstakel is bij het gebruiken van dit vermogen. Mensen kunnen zich in dit systeem volgens hen niet ten volle ontwikkelen. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Je kunt ook bouwen vanuit wat je hebt of desnoods het systeem stapje voor stapje omgooien. De schrijver van dit boek loopt me vooral tegen het einde van het boek iets te hard van stapel.

Ondanks dat de schrijver misschien iets te radicaal te werk gaat met zijn opruimactie vind ik het wel goed dat het boek er is. Er worden misstanden aan de kaak gesteld waar inderdaad nodig wat aan gedaan moet worden. Hoewel de uitleg wat snel gaat, is hij wel te begrijpen en nodigt hij uit tot zelf verder denken. Via de actiesite die bij dit boek hoort http://www.deragebol.nu/ is tot nu toe één concrete actie georganiseerd. Ik ben benieuwd welke er nog meer zullen volgen.

Met dank aan Aerial Media Company voor het recensie-exemplaar van dit boek.

Boekinformatie
Titel: Flikker de hele bliksemse boel maar door het keukenraam
Auteur: De Ragebol
Uitgever: Aerial Media Company
ISBN: 9789402600360
Verkoopprijs:  € 17,95
Voor meer info en bestellen zie: De Ragebol