Deze recensie is onderdeel van een blogtour.
Het verhaal
‘Emma wil leven’ van Josha Zwaan gaat over een meisje dat 12 is als ze gediagnosticeerd wordt met anorexia. Jarenlang streed Emma tegen deze verschrikkelijke eetstoornis, tot ze het absolute dieptepunt bereikte. Ze vertrok naar een kliniek in Portugal, om daar een intensieve behandeling te ondergaan. Want Emma wilde maar één ding: leven. Maar het meedogenloze monster dat anorexia heet, liet haar niet meer los. In april 2016 overleed Emma, 18 jaar jong.
Dit boek, dat leest als een roman, diept het verhaal van Emma uit, en plaatst haar gevecht in een breder perspectief. Auteur Josha Zwaan bekeek de vele uren filmmateriaal en sprak intensief met de ouders van Emma, haar zus en vriendinnen, docenten en haar artsen. De perspectieven van de betrokkenen worden afgewisseld met dagboekfragmenten van Emma zelf.
Naar de gelijknamige documentaire van Jessica Villerius.
Conclusie
Wat ik erg sterk vind aan dit boek is dat er zoveel verschillende mensen aan het woord komen en dat deze stuk voor stuk heel open zijn over hun gevoelens. Niet alleen de familie van Emma komt aan het woord, maar ook Emma zelf (via dagboekfragmenten en brieven), haar vriendinnen, leraren en hulpverleners.
Dit maakt het verhaal erg compleet. Iedereen vertelt zijn eigen verhaal en zo leer je erg veel over anorexia. Dat anorexia meer is dan niet te zwaar willen zijn wist ik wel, maar dat het zo diep zou gaan verraste me toch. Vooral de stukjes die door Emma zelf zijn geschreven lieten heel goed zien wat voor mechanismen er achter deze ziekte zitten en tot welk soort gedachten dat leidt. De stukjes vanuit het gezichtspunt van haar familie en hulpverleners maken dan weer duidelijk wat voor gedrag daaruit voortkomt en dat het heel moeilijk is om te bepalen hoe je daarmee om moet gaan. De balans tussen helpen en de ziekte teveel kans geven is duidelijk erg moeilijk te vinden.
Ik heb het gevoel dat het boek echt recht doet aan Emma als persoon. Je leert haar sterke en minder sterke kanten kennen, maar vooral ook haar kracht en haar wil om zelf haar leven in eigen hand te nemen, ook als de mogelijkheden daartoe steeds minder worden.
Het is vrijwel niet mogelijk om dit boek te lezen zonder meegesleept te worden met bepaalde gevoelens. Vooral de dagboekfragmenten van Emma vond ik erg heftig om te lezen. Toch is Emma wil leven een samenhangend en redelijk objectief verhaal geworden, waarbij alle kanten worden belicht. Ik vind dit zeer goed gedaan.
Ik ben onder de indruk van zowel het verhaal zelf als de manier waarop het is opgeschreven.
Boekinformatie:
Titel: Emma wil leven
Auteur: Josha Zwaan
Uitgever: Uitgeverij ten Have
ISBN: 9789025906559
Verkoopprijs: Paperback € 20,00 e-boek €9,99
Heb het boek ook gelezen en de documentaire gezien. Verder kwam iedereen aan het woord die er bij betrokken is geweest en hebben ze al hun inzet gegeven. Ook heb ik het boek Nora en co. gelezen. Je mag wel sterk in je schoenen staan in zo”n kliniek omdat ze iets van elkaar over kunnen nemen. Je dacht er zal wel op toegekeken worden maar alsof ze elkaar hebben aangestoken. Verder heb ik vroeger een boek gelezen van Hilde Bruch als een mus in een gouden kooi. Het aanbod van behandelingen van eetstoornissen is erg groot. Wist ook niet dat er zo veel eetstoornisklinieken waren in Nederland e dat daar niet een bij zat die iets heeft kunnen doen maar misschien voor even maar duurzaam genezen. Ze pleiten voor een een oplossing van de wachtlijst opdat de eetstoornis niet te veel plaats inneemt als er te lang wordt gewacht heeft dat meer de kans dat dat meer plaats inneemt. Ook de keten aanpak van dat ze niet op eilandjes werken maar met elkaar. Voorheen werkte men los van elkaar op eilandjes en dan wist de een niet wat de ander had gedaan. Ze zeiden dat een eetstoornis een van de eenzaamste processen is om in terecht te komen Denk dat de documentaire blijvende verandering heeft teweeggebracht zoals het opheffen van wachtlijsten en ketenaanpak . Ze vinden dat bestraffen de intrinsieke motivatie niet aanspreekt. Het is erg ingewikkeld.. Ze werken nu wel meer met ervaringsdeskundigen die het van binnen uit kennen en dat wekt vertrouwen en hoop door de gedachte als die ander het kan dan moet ik dat ook kunnen. Ervaringsdeskundigen reiken de hand om hun uit het doolhof van de eetstoornis te begeleiden naar een gewoon bestaan en voor een sociaal maatschappelijk leven en aansluiting en contact met je zelf. Ze blijven zoeken naar dat gezonde deel maar soms heeft het zo veel plaats ingenomen dat het heel diep zit. Heb wel eens gehoord dat het honger en verzadigingsmechanisme in de war kan raken als je te lang te weinig eten binnen krijgt en op den duur heb je helemaal geen honger meer en raak je er aan gewend. Je raakt dan ook gevoeliger of beinvloedbaarder om nog dieper te gaan om zo het gevoel te verdoven en zo heb ik ook gehoord dat ze met elkaar in de eetkliniek elkaar tips en trucs geven om dan nog maar meer af te willen vallen zoals bewegingsdrang en dat dat dan een gewoonte kan worden, Bij sommige sporten jutten ze je ook op om maar af te vallen en als je het niet onverschillig laat dan kunnen ze je daar op pakken. Een harde onverschillige houding maakt je minder vatbaar. Wees maar eens honderd procent onverschillig. Al doe je nog zo je best er is altijd wel wat en soms denk je doen ze het er om omdat ze misschien weten dat je het aantrekt en om vervolgens er een goed gevoel over te krijgen door iemand af te kammen zoals een energievampier die zich levens voelt van negatieve emoties want hierdoor voelen zij zich weer machtiger,. Sommigen pakken je met opzet op die zwakke plek maar zijn er zich niet van bewust dat dit zulke grote gevolgen kan hebben. Niet iedereen houdt rekening met andermans gevoelens zoals de jury waarvan een jurylid zegt dat ze maar af moeten vallen eb dat nemen ze dan aan omdat zij verder willen komen. Het kan iets kleins zijn wat de laatste druppel is wat de emmer doet overlopen. Mensen die binnen komen op kwetsbaarheden en en die dat zien of aanvoelen en je er op aanvallen.
Bedankt voor deze uitgebreide reactie. Ik ga ook kijken naar de andere boeken die u noemt.