Ik heb dit boek gelezen voor de boekenclub SOTTBC waar ik deel van uit maak. Om de zoveel tijd bezoeken wij samen een stad en tijdens de lunch wordt dan een boek besproken. Afgelopen zondag schreef ik een kort verslag over onze bijeenkomst in Groningen en beloofde ik jullie een recensie van dit boek. Dit is wat ik van het boek vond.
Het verhaal
De korte inhoud op de achterkant van het boek is als volgt:
New York, Coney Island, 1911: de twaalfjarige Coralie treedt op in haar vaders sinistere rariteitenshow als de Meermin. Op een avond, als ze zwemt in de rivier de Hudson, stuit ze op een aantrekkelijke jongen die in het bos in het maanlicht bomen aan het fotograferen is.
Eddie Cohen, een Russische immigrant uit de Lower East Side, fotografeert de verwoesting na de beruchte brand in de Triangle-overhemdenfabriek, waarbij 147 jonge naaisters om het leven kwamen, en raakt vervolgens verstrikt in het mysterie van de verdwijning van een jonge vrouw en de discussie tussen fabriekseigenaren en arbeiders.
Conclusie
De hoofdpersonages, Coralie en Eddie, zijn beide erg bijzonder. Coralie heeft vliezen tussen haar vingers en wordt daarom als rariteit gezien. Haar vader maakt hier schaamteloos gebruik van door haar op te laten treden in zijn rariteitenshow. Ook wordt ze gedwongen het “monster van de Hudson” te spelen, een legende die door haar vader gecreëerd is en waar hij geld aan wil verdienen. Eddie is onder andere bijzonder door zijn talent om mensen op te sporen, zijn kennis van de donkere kant van mensen en door zijn talent voor fotografie. In het begin van de 20e eeuw was fotografie net in opkomst.
De bijpersonages zijn allemaal letterlijk buitengewoon. Het kindermeisje Maureen heeft brandwonden in haar gezicht en de andere personages maken bijna allemaal deel uit van het rariteitenkabinet. Dit betekent dat ze lichamelijke “afwijkingen” hebben waardoor ze haast gedwongen zijn hun geld te verdienen door zichzelf tentoon te stellen. Alice Hoffmann laat echter zien dat er achter het verhaal van hun handicaps nog veel meer verborgen zit. Vrijwel ieder personage krijgt een beetje geschiedenis mee, of hun rol in het verhaal nu groot of klein is.
Alice Hoffman beschrijft alles wat er gebeurt zeer uitgebreid. Daardoor zit er weinig vaart in het verhaal maar des te meer sfeer. De omstandigheden in het museum van zonderlinge zaken en de situatie op het kermisterrein van de concurrent Dreamland worden moeiteloos tot leven gebracht. Erg indrukwekkend is ook de scene waarin de brand wordt beschreven waarbij bijna 150 jonge naaisters om het leven komen. Daaraan vooraf ging al een uitgebreide omschrijving van de slechte werkzaamheden in zulke fabrieken.
Liefde speelt ook een rol in het verhaal. Deze sluimert eerst lange tijd voordat hij in de laatste hoofdstukken en de epiloog tot bloei komt. Zowel liefde in de vorm van een relatie als liefde in de vorm van innige vriendschap komt voorbij.
Ik vind dit een zeer mooi verhaal over een voor mij nog redelijk onbekend stukje geschiedenis. Vooral de sfeerbeelden die me lieten voelen hoe het leven in die tijd geweest moet zijn vond ik mooi. Hoewel de hoofdpersonen vaak van een afstandje naar zichzelf kijken kon ik me toch in hen inleven. Je komt namelijk erg veel over hen te weten, juist omdat ze niet alleen maar vanuit hun beleving op het moment zelf vertellen. Doordat delen van het verhaal achteraf worden verteld en geanalyseerd worden de motieven van de hoofdpersonen goed duidelijk.
Dit is voor mij een bijzonder boek en een fijne kennismaking met Alice Hoffman. Gelukkig heb ik al een aantal andere boeken van haar in mijn kast staan.
Tessa, die ook lid is van de SOTTBC heeft ook een recensie geschreven over dit boek. Wat zij ervan vond lees je hier
Titel: Het museum van zonderlinge zaken
Auteur: Alice Hoffman
Uitgever: Orlando
ISBN: 978 94 92086 129
Verkoopprijs: € 19,95 E-book €9,99
Voor meer info en bestellen zie:Het museum van zonderlinge zaken
Lijkt me een heel erg leuk boek.