Simone van der Vlugt schrijft zowel voor kinderen als voor volwassenen. Blauw water is haar vierde thriller voor volwassenen. Met dit boek won ze de zilveren vingerafdruk. In totaal zijn er zeven thrillers van haar uitgekomen.
Het verhaal
Op een dag staat Lisa rustig de was op te hangen als er opeens een ontsnapte tbs’er genaamd Kreuger voor haar neus staat. Ze wil vluchten, maar durft dat niet omdat haar dochtertje nog binnen is. Kreuger neemt Lisa en haar dochter Anouk dagenlang in gijzeling. Omdat het huis nogal afgelegen ligt heeft niemand gezien wat er gebeurd is.
Senta is een journaliste die op weg naar huis na een afspraak verdwaalt in de mist. Toevallig komt ze het huis van Lisa tegen en besluit daar de weg te vragen. Als niemand reageert op de bel kijkt ze door het raam naar binnen en ziet dat Lisa en Anouk bedreigd worden door Kreuger. Ze schrikt en vlucht met haar auto. Voor ze hulp kan halen krijgt ze echter een ernstig ongeluk. Zal ze het ongeluk overleven en lukt het haar alsnog hulp te krijgen voor Lisa en Anouk? Lukt het Lisa om Kreuger ervan te overtuigen dat zij zijn vriendin wil zijn, zodat hij haar en Anouk met rust laat?
Discussie
Het verhaal is vlot geschreven en de spanning zit er al meteen goed in. De spanning wordt gelijkmatig verdeeld over het boek en zakt nergens in. Gaandeweg leren we de hoofdpersonen steeds beter kennen en ieder blijkt een erg interessant verhaal te hebben.
De verhalen van Lisa, Kreuger en Senta vloeien mooi in elkaar over. De standpunten van de drie hoofdpersonen wisselen elkaar af. Dat alle hulp afhankelijk is van de zwaargewonde Senta maakt het boek extra spannend en maakt haar verhaal erg belangrijk.
In dit boek wordt ook het thema vreemdgaan behandeld. Uiteraard is de gijzeling de belangrijkste gebeurtenis in het boek, maar het thema vreemdgaan loopt als een rode draad door de verhalen van Lisa, Kreuger en Senta. Het thema wordt vanuit drie standpunten belicht, namelijk de bedrieger, de bedrogene en de minnaar/minnares. Dit is heel mooi gedaan.
Het standpunt van dochter Anouk wordt helaas niet of nauwelijks belicht. Nu is zij ook nog wel een klein kind. Ik zou het leuker gevonden hebben als Anouk iets ouder was geweest en een eigen standpunt had gehad. Nu lijkt ze alleen in het verhaal aanwezig omdat Kreuger haar dan als pressiemiddel kan gebruiken om Lisa te dwingen bepaalde dingen te doen. Simone van der Vlugt heeft voldoende ervaring met schrijven over kinderen om door middel van Anouk nog een extra dimensie aan het verhaal te geven. Dat dit niet is gebeurd is eigenlijk het enige dat jammer is in het boek.
Het boek is vrij dun, het heeft slechts 220 pagina’s. Het verhaal is echter niet afgeraffeld. Het verhaal is aan het einde van het boek echt af en de personages (behalve Anouk) zijn voldoende uitgelicht.
Conclusie
Dit is een spannend en interessant boek, dat ons naast het spannende verhaal ook nog een mooie kijk biedt op het thema vreemdgaan. Het feit dat het een redelijk dun boek is is eigenlijk wel prettig. De drempel om het boek te gaan lezen wordt hierdoor verlaagd en je kunt het ook lezen als je in een wat drukkere periode zit. Dit boek is zeker aan te raden.