Verdwenen grenzen – Stefan Popa

Het verhaal

De flaptekst van dit boek is als volgt:

‘Jij geeft alles kleur wat Ceausescu grijs heeft gemaakt.’

Roemenië, eind jaren 80’. Remus woont bij zijn grootmoeder en werkt als schoenmaker. Hij droomt ervan een groot dichter te zijn. Maar dat is onmogelijk in zijn Roemenië, een land dat zwaar buigt onder het communistische regime van Nicolae Ceau escu. De ontmoeting met Florica, een traditioneel Roma-meisje, zet beide levens op hun kop. Florica smacht naar vrijheid, ver weg van een gedwongen huwelijk en de onwelkome avances van haar oom.

Tegengewerkt door de geheime dienst en de familie van Florica besluiten ze te vluchten naar het vrije Westen. Ze belanden in Italië waar het immigrantenbestaan niet zo rooskleurig blijkt als gedacht. Ondanks alle tegenwerkingen doen ze er alles aan om te slagen. Florica gaat studeren en wordt een echte Italiaanse. Remus start een Roemeens restaurant. En juist als het leven hen eindelijk toelacht, slaat het noodlot toe.

Conclusie

Ik vind het een beetje lastig om een recensie over dit boek te schrijven. Het verhaal bestaat uit meerdere delen. In het boek zelf zijn het er drie, voor mijn gevoel zijn het er vier. Er is namelijk een gedeelte dat zich afspeelt in Roemenië, een gedeelte in Italië, een gedeelte in Spanje en een gedeelte in Nederland. Over de gedeeltes die zich afspelen in Roemenië  en Spanje was ik erg enthousiast, maar over de gedeeltes in Italië en Nederland wat minder.

Ik heb het idee dat dit grotendeels door Florica komt. In Roemenië en Spanje is haar Roma- achtergrond erg duidelijk. Ondanks dat ze niet van dit deel van zich zelf houdt geeft dit haar wel vuur en geestkracht. In Italië en met name in Nederland wordt haar Roma- deel onderdrukt en verliest ze meteen een deel van haar kracht. Ze wordt daardoor voor mij fletser, afstandelijker en omdat haar karakter hierdoor minder sterk naar boven komt, kon ik me opeens een stuk minder in haar inleven.

Het eerste gedeelte, dat zich in Roemenië afspeelt vond ik erg sterk. Dit komt mede door de achtergrond van een communistische dictatuur en de veiligheidsdienst, de securitate, die constant op de loer ligt. De verboden liefde tussen Remus en Florica en hun plannen om te vluchten geven dit deel van het verhaal een bepaalde spanning, die pas op het allerlaatst echt tot uitbarsting komt. Remus en Florica zijn ook een sprankelend stel.

Het tweede gedeelte van het verhaal speelt zich af in Italië en heeft andere thema’s dan het eerste deel. Voor zowel Remus als Florica speelt vreemdelingenhaat een grote rol. Ook heimwee en het verdringen van het verleden zijn belangrijk in het verhaal. Door hun problemen verliezen echter zowel Remus als Florica een groot deel van hun pit. Normaal vind ik het heel interessant om te lezen tegen welke problemen mensen oplopen en hoe ze dit oplossen, maar in dit geval werd mijn interesse iets minder, juist omdat Remus en Florica zo anders reageerden dan ze in Roemenië zouden hebben gedaan.

Het derde gedeelte van het verhaal speelt zich af in Spanje en draait noodgedwongen vooral om Florica. Ze geeft in dit deel van het verhaal weer enigszins toe aan haar Roma-identiteit en ondanks dat ze daar niet veel gelukkiger van wordt, lijkt ze er wel een bepaalde kracht uit te halen. In ieder geval zorgden haar denkbeelden in dit deel van het verhaal dat ik weer met plezier verder las.

Er is ook nog een gedeelte van het verhaal dat zich afspeelt in Nederland. In dit deel verstopt Florica zich echter dusdanig voor zichzelf, dat ik haar als lezer ook een beetje kwijt raakte.

Het slot van het verhaal speelt weer in Spanje. De schrijver laat het voorkomen alsof dit slot het enige logische einde van het verhaal is, maar ik heb het gevoel dat het ook anders had gekund.  Het slot is niet per se slecht, maar ondanks de vrij heftige gebeurtenis die het verhaal afsluit, leek het toch alsof het verhaal opeens uitdoofde. Dit vond ik jammer, omdat het verhaal voor mijn gevoel iets anders beloofde.

Dit was voor mij een verhaal met een aantal ups en downs. De “ups” vond ik erg goed. De mooie schrijfstijl droeg daaraan bij. De schrijfstijl is niet heel erg gemakkelijk, maar de zinnen zijn goed gevormd en de situaties en hoofdpersonen worden goed omschreven. Dat er voor mijn gevoel ook wat “downs” in het verhaal zaten vond ik uiteraard jammer.  Het boek roept bij mij gemengde gevoelens op, maar ik vind het toch fijn dat ik het gelezen heb.

Ik heb van uitgeverij Marmer een digitaal recensie-exemplaar gekregen van dit boek. Hartelijk bedankt hiervoor.

Titel: Verdwenen grenzen
Auteur: Stefan Popa
Uitgever: Uitgeverij Marmer
ISBN: 9789460682469
Verkoopprijs: Hardback € 15,00e-book €12,99
Voor meer info en bestellen zie: Verdwenen grenzen