Op Bliyoo kwam ik het volgende verhaal tegen. Ondanks dat het officieel een jeugdboek is, trok het me toch aan en besloot ik het te lezen. Hieronder lees je of het boek me beviel.
Het verhaal
Peter is een jongen van zeven als zijn moeder sterft bij een zwaar verkeersongeluk. Op de dag van de begrafenis vindt hij een jong vosje moederziel alleen in een hol in het bos. Hij neemt het dier mee naar huis en hij mag het van zijn vader houden. Er ontstaat een hechte vriendschap tussen de jongen en zijn vos. Peter brengt het dier zelf groot en hij leert hem alleen maar goede en leuke dingen en geen streken.
Daarom wordt het een vriendelijke vos. Vader en zoon noemen hem Pax, wat vrede betekent. Peter en Pax zijn onafscheidelijk. Als Peter twaalf wordt is er oorlog in het land en zijn vader wil als soldaat het land helpen verdedigen. Daarom brengt hij Peter naar diens opa, maar Pax mag niet mee. Peter moet van zijn vader de trouwe Pax achterlaten op een plek in het bos langs de grote weg. Eenmaal bij zijn opa wil Peter maar één ding: terug naar huis mét zijn vriendelijke, trouwe vos Pax.
Conclusie
Het verhaal wordt beurtelings verteld vanuit het gezichtspunt van de vos Pax en de jongen Peter. Pax denkt precies zoals ik vermoed dat een (tam) dier zou denken. Bepaalde dingen begrijpt hij intuïtief, sommige dingen benadert hij een beetje naïef en van de motieven van mensen begrijpt hij maar een deel. Toch is zijn aandeel in het verhaal belangrijk. Zijn observaties zijn mooi en waardevol. Ook vertegenwoordigen hij en een aantal bevriende vossen voor mij de natuur in dit boek.
Peter denkt vrij rechtlijnig, zoals een kind dat waarschijnlijk inderdaad zou doen. Maar hij komt ook op goede ideëen en is doelgericht. De verhaallijn waarin hij noodgedwongen enige tijd logeert bij een door de oorlog getraumatiseerde vrouw vond ik erg mooi. Hij leert veel van haar, maar zij leert ook het één en ander van hem.
De liefde tussen Pax en Peter is mooi verwoord. Het is ontroerend hoe ze allebei op hun eigen manier alles doen om elkaar te vinden en hoe ze herinneringen delen. Tegelijkertijd worden ze beide afgeleid door hun eigen sores.
De oorlog (welke oorlog en wanneer deze speelt wordt niet benoemd) speelt een grote rol in het verhaal. De schrijfster heeft duidelijk geprobeerd een punt te maken. Oorlog is slecht, zinloos en heeft grote gevolgen voor mensen, dieren en de natuur in het algemeen. Een bepaald akkefietje dat Peter onderweg heeft met een andere jongen lijkt zelfs speciaal in het verhaal geschreven om te laten zien hoe het wel moet. De jongens sluiten namelijk uiteindelijk vrede. Soms gaat de schrijfster iets te ver in haar missie om te laten zien hoe slecht oorlog is en hindert het het verhaal over Peter en Pax een beetje. Maar echt storend is het niet en het is uiteraard ook een belangrijk punt dat ze maakt. Er wordt niet echt genuanceerd, maar in een jeugdboek wordt dat misschien ook te verwarrend.
Ik vond dit een erg mooi en ontroerend verhaal. Het is geschreven voor kinderen, maar niet kinderachtig. De schrijfstijl is enigszins poëtisch, maar leest hierdoor zeker niet moeilijk. Ook als volwassene kun je zeker genieten van het verhaal. Het einde is voorspelbaar omdat er eigenlijk maar één optie is om het verhaal af te ronden. Maar het slot is wel mooi verwoord en stemde me tevreden.
Titel: Pax
Auteur: Sara Pennypacker
Uitgever: Aerial Media Company
ISBN: 9789402600520 (hardcover)
Verkoopprijs: € 16,95,00 E-book €8,99
Voor meer info en bestellen zie: Pax
Dit lijkt me een heel ontroerend verhaal. Ik ga kijken of ik het eventueel ook in de bib of zo kan vinden.
Ik hoop dat je het kunt vinden. Ik vond het echt een mooi verhaal.