Boekrecensies en meer

Archives

Het meisje met alle gaven


Dit boek komt uit op 24 februari, dus over twee dagen. Ik mocht het boek vast lezen van AW Bruna. Daarvoor wil ik hen graag bedanken.

Het verhaal

Melanie groeit op in een cel in een groot cellencomplex. Iedere dag wordt ze uit haar cel gehaald om lessen te volgen op een kleine school. Wanneer ze opgehaald wordt, lijkt het wel alsof haar bewakers bang voor haar zijn. Ze houden haar altijd onder schot en ze wordt vervoerd met een rolstoel, waarin ze stevig wordt vastgebonden. Melanie beseft dat haar bewakers haar niet aardig vinden, maar waarom weet ze niet. Waar het cellencomplex waar ze woont zich bevindt weet ze ook niet en of er zoiets als een buitenwereld bestaat, daar heeft ze geen benul van. Deze situatie staat echter op het punt te gaan veranderen…

Conclusie

Dit is een heel bijzondere thriller. Qua thema doet het een beetje denken aan de boeken van Stephen King. Het boek bevat een aantal elementen die je bovennatuurlijk zou kunnen noemen, bijna fantasy-achtig. Het blijft echter wel een thriller en alles in het verhaal is anders dan het lijkt.

Het boek bevat aardig wat actiescenes waarbij de lezer niet gespaard wordt. Gruwelijke gebeurtenissen worden tot in detail verteld. Daardoor lijkt het soms alsof je alles daadwerkelijk ziet gebeuren.  Je fantasie wordt in ieder geval behoorlijk geprikkeld door dit boek. Je merkt duidelijk dat de schrijver gewend is graphic novels te maken, maar deze stijl werkt in dit geval ook in een gewoon boek.

Er zitten ook een aantal morele dillemma’s in dit boek. Dit levert soms erg emotionele scenes op. De hoofdpersonen lopen soms tegen moeilijk oplosbare problemen aan en de een reageert daar rationeler op dan de ander. Het verschil in reactie leidt ook tot onenigheden, wat alles wat er gebeurt nog indringender maakt.

De ene hoofdpersoon is wat sympathieker dan de andere. Toch hebben ze allemaal zowel goede als slechte kanten. Het verschil tussen daders en slachtoffers is vaak niet helemaal duidelijk te maken. Voor ieder standpunt valt iets te zeggen. Het is heel interessant om te lezen hoe de acties in dit boek leiden tot reacties. Er is een intrigerend samenspel tussen de hoofdpersonen.

De hoofdpersonen zijn allemaal goed gevonden, maar Melanie is nog net iets specialer dan de rest. Ze is slechts 10 jaar oud maar vindt erg creatieve antwoorden op de problemen waar ze tegenaan loopt. Ook maakt ze een proces door waarbij ze zichzelf leert kennen en ze bepaalde dingen van zichzelf moet accepteren.

De combinatie van actiescenes en scenes waar emoties en sociale processen tussen hoofdpersonen centraal staan werkte voor mij heel goed. Ik vond dit boek echt fijn om te lezen, al zijn de dingen die gebeuren vaak niet leuk. De meeste verhaalelementen vind ik ook vrij origineel, al kun je met dit thema niet helemaal voorkomen dat je dingen uit andere verhalen herhaalt. De schrijver heeft in ieder geval een erg verfrissende manier gevonden om een thriller te schrijven.

Titel: Het meisje met alle gaven
Auteur: M.R. Carey
Uitgever: AW Bruna
ISBN: 978 94 005 0524 7
Verkoopprijs:  € 19,95
Voor meer info zie: Het meisje met alle gaven

De vijfde golf

Iedere derde vrijdag van de maand is het Fantasievolle Vrijdag op Drukinkt. Op die dag zal ik recensies en/of aanverwante blogposts publiceren over de genres Fantasy, Fantasy YA, Horror en Magisch Realisme.

Vandaag een recensie van De vijfde golf van Rick Yancey.Yancey_De-5de-golf-72dpi

Het verhaal

Cassie is bang dat ze de laatste mens op aarde is. Buitenaardse wezens hebben met vier rampzalige aanvalsgolven miljarden mensen vermoord. Nu is Cassie op de vlucht voor deze wezens. Het enige dat haar moed geeft is de hoop dat haar broertje, die door de wezens is ontvoerd, nog leeft en dat ze hem kan redden.

Na de vierde aanvalsgolf is niemand meer te vertrouwen. Dus mocht Cassie toch andere mensen tegenkomen, dan wil ze zich onder geen beding bij hen aansluiten. Maar dan ontmoet ze Evan. Al gauw blijkt dat ze hem nodig heeft om zowel zichzelf als haar broertje te redden. En dat stelt haar voor een bijna onmogelijke keuze: vertrouwen of wanhoop, leven of dood.

Conclusie

Ik vond dit vooral een erg origineel verhaal. Het verhaal achter de buitenaardse bezoekers is heel bijzonder en de aanvalsgolven zijn erg goed uitgedacht. Met name de vijfde golf, waar dit boek om draait, zag ik echt niet aankomen.

Het verhaal is ook erg prettig geschreven. In het begin zien we alles gebeuren uit het gezichtspunt van Cassie. Naarmate andere personen in haar leven van belang worden, zie je nieuwe gezichtspunten verschijnen. Uiteindelijk vloeien alle verhalen naadloos samen.

Het boek blijft tot op het einde spannend. Als lezer had ik lange tijd geen idee wat er aan de hand was en daarom wilde ik uiteraard graag doorlezen. Toen dingen duidelijk begonnen te worden was ik verbaasd over de goed uitgewerkte verhaallijn.

Cassie is een leuke hoofdpersoon, stoer en gevoelig tegelijk. Haar worsteling om andere mensen weer te leren vertrouwen is erg mooi om te lezen. Ook de andere hoofdpersonen zijn erg goed uitgewerkt. Je leert ze goed kennen doordat ook hun gevoelens goed worden uitgediept.

Ik vond dit op alle fronten een goed boek vol spanning , zowel qua gewelddadige actie als qua psychologische spanning. Het einde biedt duidelijk ruimte voor het vervolg, maar het verhaal wordt wel op een goed moment afgebroken. Je blijft niet met een ontzettende hoop vragen of een gemene cliffhanger zitten. Tegelijkertijd wordt je wel degelijk nieuwsgierig naar het vervolg. Goed gedaan dus.

Titel: De vijfde golf
Auteur: Rick Yancey
Uitgever: AW Bruna
ISBN: 9789400502970
Verkoopprijs:  € 10,00
Voor meer info zie: De vijfde golf

Lieve dochter

lieve dochter

Dit boek komt uit op 24 februari, dus over iets minder dan een week. Ik mocht dit boek van AW Bruna alvast vooruitlezen. Ik wil de uitgeverij daarvoor graag bedanken.

Het verhaal

De beroemde Janie Jenkins komt net uit de gevangenis. Daar is ze tien jaar geleden in beland omdat ze is veroordeeld voor de moord op haar moeder. Nu is ze vrijgekomen door een vormfout. Omdat ze een deel van haar geheugen kwijt is, heeft ze geen idee meer of ze haar moeder echt vermoord heeft. Daarom besluit ze undercover te gaan en op zoek te gaan naar de waarheid. Tijdens haar zoektocht belandt ze in een gehucht in South Dakota en ontmoet daar een aantal vreemde en erg bijzondere dorpsbewoners.

Conclusie

Dit is geen standaard thriller vol bloed en geweld. Het verteltempo ligt een stuk lager dan in de meeste thrillers. Het is ook meer een puzzeltocht naar de waarheid dan een verhaal vol actie. Er gebeurt wel het nodige, maar dat is meer van psychologische aard.

Dat betekent niet dat het geen goed boek is. De zoektocht naar de waarheid is uitermate interessant. Janie loopt ook steeds tegen onverwachte en bizarre gebeurtenissen aan. Daardoor blijft het verhaal je aandacht vast houden.

De puzzelstukjes passen aan het einde van het boek erg mooi in elkaar. Toch worden sommige verhaallijnen wat open gehouden, waardoor je als lezer ook na het einde van het boek nog stof tot nadenken hebt.

Janie Jenkins vertelt haar verhaal zelf op een wat cynische, droge manier. Deze manier van vertellen past goed bij haar karakter. Hoewel ze liegt, bedriegt en manipuleert kon ik me echter toch wel in haar inleven. Ze is niet aardig, maar ook niet zo slecht als iedereen denkt. Uiteindelijk ging ik als lezer toch aan haar kant staan en dat is natuurlijk precies de bedoeling.

De personages zijn leuk gevonden. Het broeit behoorlijk in het dorpje waar Janie terecht komt en de karakters van de personages dragen daaraan bij.  Dit is ook de reden waardoor Janie de nodige moeite moet doen om de waarheid te achterhalen, wat het verhaal natuurlijk alleen maar leuker maakt.

De rol van de media in het boek is ook erg interessant. Tijdens haar zoektocht is Janie steeds ook op de vlucht voor de media, die zijn oordeel over haar al klaar heeft. Je ziet duidelijk hoe bepaalde journalisten de waarheid naar hun hand zetten en niet geïnteresseerd zijn in de objectieve waarheid. Ook lijkt het af en toe wel of Janie publiek eigendom is.

Al met al vond ik dit een zeer prettig lezende thriller die mijn aandacht zeker kon vasthouden. De afronding van het verhaal vond ik ook prima. Dit is volgens mij een mooi boek voor een ontspannend weekend.

Titel: Lieve Dochter
Auteur: Elizabeth Little
Uitgever: AW Bruna
ISBN: 978 94 005 0544 5
Verkoopprijs:  € 19,95
Voor meer info zie: Lieve dochter

Iedereen kan schilderen: Recensie voor Dizzie

Ik schrijf naast deze blog ook af en toe recensies voor Dizzie.nl. Ik deel de links naar deze recensies graag op Drukinkt.

iedereen kan schilderen

Anders dan je op basis van de titel zou verwachten, is “iedereen kan schilderen” geen kunst of doe-het-zelf boek maar een pscychologische roman. De flaptekst is als volgt:

In ‘Iedereen kan schilderen’ probeert de twintigjarige Iris Kostons vrede te vinden met een gezinsleven waarin haar vader alle aandacht opeist. Hans Kostons, eigenaar van een succesvol Zuid-Limburgs bedrijf in zelfsluitende ladesystemen, lijdt aan depressies, psychoses, koopziekte, hypochondrie, vernielzucht en suïcidale neigingen. De overige gezinsleden lijden aan Hans. Ze gaan veelvuldig in therapie, afzonderlijk en samen, tot iedereen aan zijn eigen geestelijke gezondheid begint te twijfelen. Met de moed der wanhoop blijven vrouw des huizes Elsbeth en dochters Mia en Iris geloven in de beloofde verbetering. Maar na de zoveelste vernedering is de maat vol.

Mijn recensie van dit boek vind je hier op Dizzie, onder de gebruikersnaam BIANCAB.

Vaslav

Het verhaal

Vaslav Nijinski is een beroemd balletdanser. Op een dag besluit hij echter, schijnbaar uit het niets, te stoppen met dansen én te stoppen met praten. Artsen concluderen dat hij “gek” geworden is. De vraag is echter of dat wel zo is.

Vanuit drie perspectieven, die van Vaslavs bediende, zijn ex-minnaar en zijn vrouw wordt de aanloop naar zijn dramatische beslissing verteld.

Conclusie

Ik vind de drie perspectieven goed gekozen. De drie vertellers hebben Vaslav allemaal op een andere manier leren kennen. Zo krijg je een goed beeld van de man achter de danser. Ik vond de vertelstem van alledrie de vertellers prettig. De vertelstemmen verschilden wel opmerkelijk weinig van elkaar, terwijl de vertellers toch duidelijk verschillende persoonlijkheden hebben.

De schrijfstijl van het boek is simpel. Japin schrijft in korte zinnen zonder moeilijke woorden. Hierdoor leest het verhaal prettig. Wel hadden bepaalde situaties misschien meer kleur gekregen als het taalgebruik iets rijker was geweest.

Het verhaal wordt in een rustig tempo verteld, maar blijft wel steeds boeien. Het is gedurende het boek duidelijk dat er iets belangrijks gaat gebeuren en door de achterflap weet je ook al wat dat is. Dit is echter niet erg want de aanloop naar deze gebeurtenis is het belangrijkst. Gaandeweg kom je steeds meer over Vaslav en zijn persoonlijkheid te weten en begin je mogelijke oorzaken van zijn gedrag te zien.

Vaslav is een boeiende persoonlijkheid, maar hij heeft geen eigen perspectief in het boek. Aangezien de echte Vaslav na zijn beslissing om te stoppen met praten nog lange tijd is doorgegaan met het schrijven van een dagboek en brieven, was een eigen perspectief voor hem wel mogelijk geweest. Je leert nu allerlei dingen over hem uit de tweede hand en die zijn nogal gekleurd door de interpretaties van de mensen om hem heen. Aan de ene kant is het mooi om te zien hoe mensen de gedragingen van Vaslav op verschillende manieren kunnen interpreteren, aan de andere kant had ik ook wel willen weten wat Vaslav nu zelf van alles dacht.

Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van Arthur Japin en die is goed bevallen. Er hadden naar mijn gevoel wel wat dingen beter gekund in het boek, maar ik vond het toch een erg fijn boek om te lezen. Ik heb nog meer boeken van hem in mijn boekenkast staan en zal deze binnenkort zeker gaan lezen.

Titel: Vaslav
Auteur: Arthur Japin
Uitgever: De Arbeiderspers
ISBN: 9789029589116
Verkoopprijs:  € 12,50
Voor meer info zie: Vaslav

Efter

Het verhaal

In de nabije toekomst wordt verliefdheid gezien als een psychische ziekte. Met name in situaties waarin mensen verliefd worden op een partner die duidelijk niet goed voor hen is, lijkt verliefdheid immers op een verslaving. Ondanks alle nadelen blijft zo iemand hunkeren naar zijn of haar partner of ex-partner.

Daarom worden er klinieken op gezet, waar vooral jonge mensen behandeld worden voor wat Love Addiction Disorder wordt genoemd. Daarbij wordt in veel gevallen gebruik gemaakt van het nieuwe medicijn Efter. Het is echter maar de vraag of Efter wel het wondermiddel is dat het lijkt te zijn. Het is in ieder geval een middel waar tegenstrijdige belangen mee gemoeid zijn.

Conclusie

De opbouwfase van dit boek duurt nogal lang. In eerste instantie is, mede door het grote aantal perspectieven, niet helemaal duidelijk waar het verhaal naartoe gaat. De relevantie van de verschillende verhaallijnen is niet helemaal duidelijk. Ook wordt in de eerste helft van het boek de focus steeds meer gelegd op het verhaal van Fajah Rizzo en dat was niet mijn favoriete hoofdpersoon.

Net op het moment dat ik me begon te ergeren aan het feit dat er steeds meer vragen zonder bijbehorend antwoord werden opgeroepen door het verhaal, begonnen de puzzelstukjes echter in elkaar te vallen. En de manier waarop vond ik heel intrigerend. Stukjes informatie waar ik het bestaan in eerste instantie nauwelijks van had opgemerkt, vormden op een gegeven moment opeens een ingenieuze plot waar ik erg enthousiast van werd.

Er is duidelijk ook veel research gedaan voor dit verhaal. De oorzaken van Love Addiction Disorder, het behandelplan in de kliniek waar een aantal van de hoofdpersonen verblijven en de werking van het medicijn Efter zijn erg geloofwaardig uitgewerkt.

Een leuk detail is het gebruik van onbekende futuristische apparatuur, bijvoorbeeld iets dat een SEOS heet,  dat op een natuurlijke manier in het verhaal verweven wordt. Wat een SEOS en andere apparaten of social networks inhouden wordt niet expliciet uitgelegd, maar je gaat het uiteindelijk als lezer toch begrijpen.

Het einde van het verhaal geeft behoorlijk wat stof tot nadenken. Ik heb dan ook nog geruime tijd nagedacht over het verhaal toen ik het boek uit had. Het verhaal zindert daardoor echt na en blijft nog enige tijd door je hoofd spoken. Voor mij was dat een teken dat dit echt een goed verhaal is.
Boekinformatie

Titel: Efter
Auteur: Hanna Bervoets
Uitgever: Atlas Contact
ISBN: 9789025443429
Verkoopprijs:  € 19,99
Voor meer info zie: Efter

Top Ten on Thursday:Top 10 van onderwerpen die we vaker mogen terugzien in boeken

Iedere week wordt de Top Ten on Thursday georganiseerd. Sinds deze week wordt dit gedaan door Emmy van Zon en Maan. Meer informatie over de Top Ten on Thursdsay op Emmy’s site vind je hier

Welke 10 onderwerpen wil ik vaker in boeken terugzien?

1. Homoseksuele en lesbische relaties. En homo’s, lesbiënnes, bi’s en transgenders in het algemeen. Hoewel zij een belangrijk onderdeel van de samenleving uitmaken, zie je ze bijna niet terug in boeken.

2. Psychisch zieken en dan op een respectvolle manier. Te vaak worden psychisch zieken in de literatuur als lastig of soms zelf crimineel en gevaarlijk afgeschilderd.

3. Sterke, onafhankelijke vrouwen. Die zie je vaak genoeg in boeken, maar er zijn ook nog heel veel boeken waarin de man/vrouw rolverdeling nog heel tradioneel is. In de praktijk is dit veel minder zo.

4. Mannen die wél kunnen praten en wél gevoelens tonen. Mannen worden in veel boeken nogal negatief afgeschilderd. Ze zijn bot en gevoelloos en kunnen niet communiceren. Dit lijkt me geen waarheidsgetrouw beeld.

5. Nuance tussen goed en kwaad. Wat voor de een slecht gedrag is, daar heeft de ander een in zijn ogen goede reden voor. In boeken is iets vaak óf helemaal goed óf helemaal fout.

6. Een niet dystopische toekomst. Schrijvers van toekomstromans lijken vaak te denken dat we in de toekomst óf in een vreselijke dictatuur leven, óf in een dorre woestenij. Of beide natuurlijk. Waarom zou de toekomst niet positief mogen zijn?

7. Andere culturen dan de Amerikaanse of Europese. Natuurlijk komen hier veel boeken op de markt van Amerikaanse en Europese schrijvers en is het makkelijker om over je eigen cultuur te schrijven dan over een andere. Maar schrijvers zouden het allicht eens kunnen proberen.

8. Andere godsdiensten dan het christendom. Het probleem hiermee is ongeveer hetzelfde als hierboven. 

9. Actualiteit. Verhalen met een actueel thema zijn niet zo populair onder schrijvers als ik zou willen. Misschien zijn ze bang dat die snel gedateerd raken. Toch zonde.

10. Oudere mensen. Mensen van pakweg 70 jaar en ouder zie je vaak alleen in een boek als een oudere versie van de jonge hoofdpersoon. Dan zijn ze aan het terugkijken op hun leven en gaat 90% van het boek alsnog over een jong iemand. Maar hoe ze nu leven en zich nu voelen kom je niet altijd te weten. Laat ik dat nu wel willen weten.. De meeste hoofdpersonen zijn naar mijn gevoel zelfs niet ouder dan een jaar of veertig. Dan mis je toch wel een groot deel van de bevolking.

Dit was mijn top 10. Voel je vrij je eigen gedachten hierover te delen 🙂

De twaalf stammen van Hattie

Het verhaal

Hattie Shepherd groeit als gekleurde vrouw op in het Amerika van begin vorige eeuw, waar rassenscheiding nog aan de orde van de dag is. Op haar 15e wordt ze voor het eerst moeder. Op het moment dat het boek speelt heeft Hattie elf kinderen en een kleinkind. Omdat haar vele kinderen voeden en fysiek verzorgen al erg veel moeite kost, vergeet Hattie meestal haar kinderen de liefde te geven die ze ook zo hard nodig hebben. Dit beïnvloedt ieder kind op een andere manier. Dit boek vertelt van ieder kind het verhaal.

Conclusie

In principe schrijft Ayana Mathis erg goed. Ze schrijft in mooie volzinnen en haar stijl is meeslepend. Ik vond het boek erg prettig lezen.

Er is alleen één grote maar: het verhaal is extreem fragmentarisch. Je krijgt van ieder kind een klein stukje van zijn of haar leven te zien. Je stapt midden in hun verhaal, leeft een tijdje met hen mee en verlaat het verhaal dan weer net zo abrupt als je er binnen bent gestapt. Ook komt ieder kind maar één keer aan bod.

Daardoor mist het verhaal samenhang. De enige verbindende factor tussen de verhalen is Hattie, maar dat was voor mijn gevoel niet genoeg. Het zou mooier zijn geweest als de verhalen uiteindelijk één geheel hadden gevormd of in ieder geval hetzelfde thema hadden gehad. Ondanks dat het verhaal van ieder kind om een gebrek aan liefde draait, zijn de verhalen toch zo verschillend dat ze op geen enkele manier een eenheid vormen.

De stukjes verhaal die je wel te lezen krijgt van ieder kind vond ik wel erg boeiend. Daarom was het ook zo jammer dat elk kind maar één keer aan bod kwam en daarna zo goed als van de aardbodem verdween. Misschien was het beter geweest als er minder kinderen waren geweest en dus minder losse verhaaldelen. Met zes kinderen was het verhaal bijvoorbeeld net zo geloofwaardig geweest.

Op de achtergrond van het verhaal speelt ook steeds de rassenscheiding. In de belevenissen van Hattie en haar kinderen zie je steeds kleine dingen die eigenlijk totaal niet kunnen. Het racisme wordt niet groot uitgemeten, maar komt wel steeds op subtiele wijze terug in het verhaal. Uiteindelijk krijg je wel een beeld van hoe lastig het voor Hattie moet zijn geweest om in deze tijd op te groeien en later haar kinderen op te voeden. 

Ik vond dit geen slecht boek, maar er hadden een aantal dingen beter gekund. Nu hangen de afzonderlijke delen van het verhaal een beetje als los zand aan elkaar en hebben ze ook geen duidelijke kop en staart. Uit de zinsopbouw en prettige schrijfstijl blijkt wel dat Ayana Mathis een goede schrijfster is. De verhaalopbouw doet het positieve effect hiervan echter weer enigszins teniet en dat is jammer. Ik hoop dat dit in haar volgende boek anders zal zijn.

Boekinformatie
Titel: De twaalf stammen van Hattie
Auteur: Ayana Mathis
Uitgever: Atlas Contact
ISBN: 9789025441418
Verkoopprijs:  € 19,95
Voor meer info zie: De twaalf stammen van Hattie

Feelgood boeken: Aanraders

Vandaag helaas geen recensie voor Feelgood Monday. Maar ik heb wel een aantal feelgood boeken die ik graag aan wil raden. Ik heb expres ook gekozen voor een aantal boeken waar geen recensie van is verschenen op Drukinkt, maar die ik wel heel goed vond.

De Barista! serie van Elsbeth Witt. Een heerlijk vrolijke serie over drie vrouwen die werken bij de koffiebar Barista! Zie voor mijn recensies: Koffie verkeerd, Zoete inval en Troost. De drie dames hebben allemaal hun eigen karakter en hun eigen interessante verhaal.

Verkikkerd van van Lisette Jonkman. Een enorm grappig verhaal over een modemeisje dat terecht komt in een studentenhuis vol nerds en het daar nogal moeilijk mee heeft. Beide typen persoonlijkheden worden overigens respectvol neergezet.

Het Rosie Project van Graeme Simsion. Een ontroerend verhaal over Don, die autistisch is. Hij gaat op onnavolgbare wijze op zoek naar een echtgenote. Je leert zijn manier van denken goed kennen en soms zelfs waarderen. Don heeft een unieke persoonlijkheid.

Van deze moet je houden. Hij is heel anders dan de boeken die ik hiervoor noemde. Het helpt als je al enigszins van Fantasy en vooral SF houdt. Maar ik vind deze serie geweldig. Ik heb het over The Hitchhikers Guide to the Galaxy, vertaald als het intergalactisch liftershandboek. Een over the top parodie op SF verhalen die gaat over een man die moet vluchten als de aarde wordt vernietigd om plaats te maken voor een intergalactische snelweg. Zijn avonturen zijn even bizar als geniaal bedacht.

Mocht je besluiten één of meerdere van bovenstaande boeken te gaan lezen, dan wens ik je veel leesplezier!

Verslag bijeenkomst boekenclub SOTTBC in Meppel

Gisteren was het weer zover. Onze boekenclub SOTTBC kwam bij elkaar, dit keer in Meppel. Dit keer waren we met vier personen, omdat Mo en Isabel helaas ziek waren.

Nadat we elkaar ontmoet hadden op het station, gingen we naar de Wheem om wat te eten en te drinken. Het ging al gauw over boeken en er werden zelfs al meteen boeken uitgeruild. Ook hebben we het nog over bloggen gehad en over een hele reeks andere dingen. Toen we de Wheem verlieten was het dan ook drie uur later 🙂

Uiteraard hebben we het tijdens het lunchen ook over het boek gehad dat we gelezen hadden voor onze leesclub. Dit keer was dit Efter van Hanna Bervoets. Onze meningen kwamen in grote lijnen overeen. Deze week zal ik een recensie schrijven over dit boek.

Na de lunch was het tijd om te shoppen. Er bleken erg bijzondere winkels in Meppel te zitten. Eerst gingen we naar antiquariaat LS Meppel. Daar bleken ze een zeer divers aanbod te hebben, met aantrekkelijke prijzen. De eigenaar was erg aardig. Dit bleek wel toen Tessa vroeg of ze voor haar project Book detectives wat foto’s mocht maken en wat vragen mocht stellen. De man werd meteen enthousiast en vertelde een uitermate interessant verhaal. Binnenkort lees je hier meer over op de site van Tessa.

Ik heb vier boeken gekocht. Één daarvan was niet voor mezelf, dus die laat ik niet zien. De volgende boeken heb ik voor mezelf gekocht:

Even dacht ik dat ik hiermee de hele serie te pakken had, maar hij bleek uit nog meer delen te bestaan. Ik heb dus een goede reden om binnenkort nog eens boekwinkel met tweedehands boeken te bezoeken. Deze serie is overigens een jeugdserie over een aantal jongeren die er na een kampeertocht in de bossen achter komen dat tijdens hun afwezigheid een oorlog is uitgebroken.

We zijn ook nog naar Boekhandel Barth geweest. Hoewel dat een leuke boekwinkel is, heb ik daar niets gekocht.

Meppel blijkt ook een aantal erg leuke winkeltjes vol kunstzinnige voorwerpen te hebben. Ik was hierdoor aangenaam verrast.

Helaas moesten we door omstandigheden wat eerder naar huis vertrekken dan gepland, maar daar werd deze dag niet minder geslaagd door. Ik ben gecharmeerd door het mooie stadje Meppel en heb een hele gezellige dag gehad met mijn booksisters!