Ik wilde eigenlijk een post schrijven over foute boeken die ik desondanks graag lees. Maar ik kwam tot de conclusie dat ik boeken eigenlijk vrijwel nooit echt fout vind. De meeste boeken hebben toch een bepaalde waarde. De schrijver heeft er ook veel moeite ingestopt en daarom mag elk boek er natuurlijk gewoon zijn. Daarom schrijf ik nu een post over Guilty pleasures qua boekgewoonten. Daar heb ik er wel een paar van:

1: Stiekem de laatste bladzijde lezen terwijl ik pas halverwege het boek ben. Ja, dan weet ik dus hoe het afloopt. De spanning wordt me bij sommige boeken echter teveel en als die deels is weggenomen leest het voor mij veel prettiger. Ik vind het dan nog steeds razend interessant om te zien hoe er naar het einde wordt toegewerkt. Het is juist niet zo dat het leesplezier voor mij verdwijnt als ik weet hoe het afloopt.

2: Meer boeken meenemen uit de bieb dan ik redelijkerwijs binnen de uitleentermijn zou kunnen lezen. Dat betekent dat er iedere keer een stuk of drie boeken ongelezen weer ingeleverd worden. Ik word gewoon zo enthousiast van de grote keuze in de bieb. Ook thuis wil ik liever wat meer keuze hebben bij het bepalen wat ik ga lezen. Ik heb ook het argument gehoord dat dit niet sympathiek is tegenover de andere lezers, omdat zij de boeken die jij op dat moment thuis hebt op dat moment niet kunnen lenen. Daarom hou ik het bij een stuk of 8 boeken, terwijl ik er met mijn abonnement ook 20 tegelijk zou kunnen lenen. Ik betaal trouwens ook voor een topabonnement en daar kan de bieb weer nieuwe boeken van kopen 🙂

3: Ik kan rustig aan een negende of tiende boek beginnen terwijl ik al in acht andere boeken bezig was. Al die nieuwe boeken maken me zo nieuwsgierig dat ik niet kan wachten. Soms lees ik ook een boek half en laat het vervolgens een half jaar liggen voor ik hem uitlees. Ik haal de verhalen op de een of andere manier nooit door elkaar en pik het verhaal ook na langere tijd weer feilloos op.

4: De rug van een boek breken (niet expres). Ik ben normaal heel voorzichtig met boeken. Vlekken en ezelsoren zie je niet vaak in mijn boeken. Maar ik hou er wel van om een boek volledig open op mijn schoot te leggen. Ik haat het om een boek half dicht te houden tijdens het lezen om de rug maar niet te breken. Dus ja, mijn paperbacks hebben vaak ribbelige lijntjes op de rug.

5: Eerst de boekverfilming kijken en dan pas het boek lezen. Meestal lees ik eerst een boek voor ik  de boekverfilming kijk. Maar soms vind ik het ook leuk om het bewust andersom te doen. In de film zie je het verhaal in een notendop. Het boek kun je dan lezen voor extra diepgang. Want die wordt door een film vaak niet opgepikt.

Guilty pleasures op andere gebieden zijn het eten van chocorozijnen of yoghurtrozijnen, het pakken van het laatste item uit de verpakking (vind ik op de een of andere manier altijd leuk) en het kijken van gedateerde series als Buffy the vampire slayer, Stargate SG 1 en de oudere series van Star Trek. Met het kijken van die series ben ik nog niet zo lang bezig en in de tijd dat ze gemaakt zijn heb ik ze op de één of andere manier grotendeels gemist. Dus ik kan je er nog niet alles over vertellen :).

Hebben jullie ook dit soort Guilty pleasures op boekgebied?

Gekocht

Ook dit keer heb ik niet zoveel gekocht. Ik kocht maar één e-book en dat is het boek dat we gaan lezen bij de volgende meeting van onze boekenclub SOTTBC.

Het twijfelexperiment van Carly Wijs (als actrice bekend door onder andere Divorce, Pleidooi, Oud Geld en De Vloer Op) is het lichtvoetig vertelde maar wrange verhaal van de tienjarige Vicky, die opgaat in haar fantasie en de werkelijkheid uit het oog verliest. Haar wanhopige verlangen naar een overzichtelijke wereld en een liefdevol, alledaags gezin brengt haar op een huiveringwekkende plek die ze juist uit alle macht wilde mijden.

Het twijfelexperiment is een hoogst originele en grimmige roman over een jong meisje dat met een zelfbedacht onderzoek de weerbarstige wereld hoopt te begrijpen: alles draait om de vraag wat normaal is en wat niet.

De flaptekst zegt helaas niet zo veel, maar het schijnt te gaan om een tienjarig meisje dat wil bewijzen dat haar verstandelijk gehandicapte zus doet alsof. Als ze dit kan bewijzen, zal het leven in haar gezin namelijk weer “normaal” worden. Maar wat het meisje doet, heeft desastreuze gevolgen.

Gekregen

Ik heb het ook rustig aan gedaan qua accepteren of aanvragen van recensie-exemplaren. Ik heb daarom één nieuw recensie-exemplaar.

Op een mistige zomeravond gaan tien mensen in Martha’s Vineyard aan boord van een klein privévliegtuigje: negen rijke mensen die daar thuishoren, en een kunstenaar die toevallig aan boord belandt. Zestien minuten later is het vliegtuig neergestort in zee. De enige overlevenden zijn een jongetje van vier en Scott Burroughs, de kunstenaar, die het kind weet te redden.
Afgewisseld met flashbacks naar de levens van de passagiers en bemanningsleden van het vliegtuigje die het niet overleefden, ontvouwt zich het verhaal van Scott, het jongetje en de fragiele vriendschap die zich ontwikkelt tussen dit onwaarschijnlijke duo. Langzamerhand rijst het vermoeden dat er iets achter de vliegtuigcrash zat – er zijn te veel bizarre toevallig­heden. Waarom zaten er zo veel invloedrijke mensen aan boord van deze vlucht? Was het ongeval een mechanische of een menselijke fout, of was er iets anders aan de hand?

Deze korte samenvatting klinkt behoorlijk mysterieus. Ik verwacht dat het zowel spannend als ontroerend zal zijn.

Gelezen

Ik las Alice in Stoomland van Francesco Dimitri. Dit verhaal is nog veel bizarder dan het originele Alice in Wonderland verhaal. Het speelt zich namelijk af in een wereld vol mist die de zintuigen beïnvloedt. Daardoor worden alle zintuiglijke waarnemingen op wonderbaarlijke wijze vervormd. Ook blijkt de wereld zelf een bijzonder geval. Het is geen wereld in de normale zin van het woord. Dit levert vrij wonderlijke filosofische overpeinzingen op. Het enige wat ik minder leuk vond was de rol die seksualiteit in het verhaal speelt. Die wordt namelijk op wel heel vervreemdende wijze ingezet om bepaalde doelen te bereiken. De eerste keer dat dit gebeurde, stond ik zelfs op het punt om het boek weg te leggen. De rest van het verhaal vind ik juist wel geweldig.

Verder las ik De vergeten zomer van Carol Drinkwater. Hierover schreef ik een Recensie

Ook over De verwarde cavia van Paulien Cornelisse schreef ik een Recensie

Inkt en Bloed van Lisa Unger was ook een boek dat me goed beviel. Waarom, dat lees je in deze Recensie

Ik las ook De laatste ster, deel 3 in de trilogie van de vijfde golf van Rick Yancey. In dit boek komt de vaart er weer in, worden rollen omgedraaid en het einde is spectaculair. Hiervan verschijnt morgen een recensie.

Gedaan

Normaal kun je me uittekenen in een spijkerbroek en shirt of bij uitzondering een blousje. Wel heb ik altijd shirts en blouses met bijzondere prints, of met kraaltjes, touwtjes e.d. Nu het zo heet was ging ik echter overstag en kocht ik een zomerjurkje. Dat was even wennen, maar bleek toch wel fijn te zitten :). Behalve wat bezoekjes aan vrienden en familie en een 60-jarig huwelijksfeest van een echtpaar dat ik ken, heb ik ook deze drie weken niet zoveel gedaan. Ik heb wel weer wat ritten met de auto gemaakt, om nog verder van mijn rij-angst af te komen. De verbouwing op het werk is gelukkig klaar, dus ik voel me minder onrustig. De komende weken staan er weer leuke uitjes op de planning.

Gekocht:

Ik heb het rustig aan gedaan met nieuwe boeken kopen, dus ik heb maar één boek gekocht. Dit is deel 2 uit een tweeluik over de ingewikkelde liefde tussen een jonge vrouw en een man uit de Navajo stam. Ze hebben een band die sterker is dan je voor mogelijk zou houden.

Hannah en Josh zijn uit elkaar, maar daar houdt het verhaal niet op. Als Ben zijn beste vriend om tekst en uitleg vraagt en wil weten waarom die zijn zus uit het niets zo bot heeft behandeld, luistert Josh naar Ben – en vertelt hij Hannah eindelijk welk geheim hij verbergt.

Met zijn tweeën gaan ze de geesten uit zijn verleden te lijf. Maar zullen ze samen sterk genoeg zijn om de vloek op te heffen die Josh al langer achtervolgt dan Hannah ooit had kunnen vermoeden..?

Gekregen:

Ten eerste kreeg ik van de Nederlandse Fantasy- schrijver Paul E. Horsman een digitaal recensie -exemplaar van zijn Shardheld Sage. Hij schrijft veel in het Engels, maar heeft besloten deze sage nu ook in het Nederlands uit te brengen. De drie delen van de serie zijn nu gebundeld.

Wanneer de jonge slaaf Muus de blauwe scherf opraapt, weet hij niet dat deze Shard zijn leven zal veranderen. Als de Shardheld is hij eindelijk bevrijd van zijn gehate slavenbestaan, maar in plaats daarvan bindt de hemelscherf hem aan een doel even groots als verschrikkelijk.
 
Opgejaagd door de valse jarl Rannars moordzuchtige soldaten gaat hij op een hachelijke tocht door de besneeuwde wouden van de Norden naar Falrom, het verloren Brandende Land, waar de machtige Kalmanir steen op hem en de magie van de Shard wacht.
 
Muus is niet de enige die door de onbedwingbare wil van de Shard wordt voortgedreven. Zijn voormalige meester Kjelle, erfgenaam van een rijk zilvermijngoed; Birthe, tienerweduwe, wijsvrouw en boogschutter; kleine Hraab met zijn vreemde onwereldse wijsheid; de afgezette jonge prins Ottil van de Norden en anderen volgen hem naar het zuiden.
 
Bang om de levens van zijn vrienden te riskeren, ontvlucht Muus aan al zijn metgezellen behalve Moirra, het meisje dat van hem houdt, en samen reizen de twee naar het vurige Falrom, om de Kalmanir te bereiken voordat de vijand hen vindt. Zou jarl Rannar de Shard in handen krijgen, dan betekent dat de terugkeer van de wrede, waanzinnige Goden van Toen en hun wereld van oeroude monsters, en Muus is bereid te sterven om dat te voorkomen.
 
Zijn vrienden zijn niet van plan op te geven, en zo gaat de wedloop van start.

Ook kreeg ik voor een blogtour het volgende boek:

De druivenoogst is altijd een feestelijke gebeurtenis in de wijngaard van de familie Cambon. Behalve dit jaar. Wanneer de oogst door een fout mislukt, is dit slecht nieuws voor het voortbestaan van het landgoed. En Clarisse Cambon weet precies wie ze dat kwalijk moet nemen: haar schoondochter Jane. Het is slechts één incident in een jarenlange strijd, waarvan beide vrouwen de oorzaak verborgen houden voor Luc. Luc, die altijd zijn best doet om zijn vrouw en zijn moeder met elkaar te verzoenen. Maar als het noodlot toeslaat, blijft Jane vol twijfels achter. Welke geheimen heeft haar man altijd voor háár verborgen gehouden?
Wanneer ze de dagelijkse leiding van de wijngaard overneemt, vindt Jane bewijs voor het feit dat Luc niet de man was op wie ze twintig jaar geleden verliefd werd. En wat erger is, ze weet dat alleen haar oude vijand Clarisse kan helpen om de waarheid te achterhalen…

Gelezen:

Ten eerste las ik De Schaduwmannen, deel 2 in de Oxen serie van Jens Henrik Jensen. Ik schreef hier de volgende RECENSIE over.

Ook las ik Verliefd en Verloren van Lizzie van den Ham. Ook hier schreef ik een Recensie over.

Ik las ook deel 3 van de Calendar Girl serie. Over de bundel van de eerste drie boeken schreef ik de volgende Recensie

Verder las ik Tijd van leven van Marcos Giralt Torrente. Ook hierover schreef ik een  Recensie.

Ten slotte las ik Het tumult van de tijd van Julian Barnes. Dit is een mix tussen feit en fictie en gaat over een beroemde Russische componist die gemangeld wordt tussen zijn behoefte aan artistieke vrijheid en authenticiteit en de eisen die het Russische dictatoriale regime stelt aan zijn werk en politieke overtuigingen.

Ik ben ook bijna klaar met het lezen van Onderweg met Roadie van Thomas Acda. Dit gaat over een zanger die gebroken heeft met zijn partner en nu de weg nogal kwijt is. Een roadtrip met als doel een hond naar Amerika brengen, moet hem ook weer tijd geven zijn leven op de rit te krijgen. Hoewel er erg mooie zinnen en mooie overpeinzingen over het leven van de zanger in zitten, zitten er naar mijn zin ook teveel absurde situaties in. Deze lijken niet altijd nut te hebben. Ik ben wel benieuwd hoe het afloopt.

Gedaan:

Dit waren qua activiteiten nogal rustige weken. Wel was er allerlei drukte op ons kantoor, omdat er verbouwd werd. Eerlijk gezegd werd ik nogal moe van het werken in een omgeving waar je continu klop-, boor- en zaaggeluiden hoort. Gelukkig zijn ze al bijna klaar.

In 2015 las ik het hoogst originele Nederlands/Vlaamse fantasyboek Tweedehands Vleugels. Dit boek werd toen door de schrijfster, Vanessa Gerrits, in eigen beheer uitgegeven. Maar op 30 juni komt er een heruitgave van dit boek uit bij een nieuwe uitgeverij, Dutch Venture Publishing. Hun website vind je hier.

Deze uitgeverij ondersteunt auteurs die hun boek eerder in eigen beheer hebben uitgegeven door hun boeken opnieuw uit te geven en te promoten. Ook halen zij kwalitatief goede verhalen van indie auteurs uit het buitenland naar Nederland.

Waar ging Tweedehands Vleugels ook alweer over?

Max heeft nieuwe vleugels nodig. En als Kraai – een wezen dat deels mens, deels monster en deels machine is – kan dat alleen maar door ze te stelen van een ander gevleugeld wezen.

Een Beschermengel bijvoorbeeld.

Iemand zoals Lucy.

Lucy verliest alles met haar vleugels: haar vrijheid, haar carrière en mogelijk zelfs de ziel van haar Bestemmeling. Maar één veer blijkt genoeg om haar leven terug in handen te krijgen.
Elk met een verborgen agenda, sluiten de Engel en de Kraai een ongewone alliantie. Er staan levens, harten en vleugels op het spel.

Maar wat win je als je verliest? En is het het waard?

In 2015 schreef ik onder andere het volgende over dit boek: “Allereerst vind ik de hoofdpersonen bijzonder origineel. Engelen spelen zelden de hoofdrol in fantasyverhalen en kraaien zijn zelfs volledig nieuw voor mij.” “Hoewel het verhaal voornamelijk over Lucy en Max gaat, komen er ook een aantal leuke bijpersonen in het boek voor.” “Hoewel Max een kraai is, wat geen aardige soort is, laat hij zich niet volledig leiden door zijn wilde natuur en wekt toch sympathie op” “Het boek hield mijn aandacht vast en is erg leuk om te lezen. Het einde maakt nieuwsgierig naar de volgende delen”

Hier vind je mijn volledige RECENSIE van de eerste versie van Tweedehands Vleugels.