Ondanks dat 2014 nog een aantal dagen duurt, heb ik toch besloten om alvast een top 5 te maken van de mooiste boeken die ik dit jaar gelezen heb. De top 5 is in willekeurige volgorde gezet omdat ik alle boeken in deze lijst even goed vind.
Tegenlicht- Esther verhoef
De tekst op de achterflap is als volgt:
Vera Zagt heeft een turbulente jeugd gehad. Haar moeder had psychische problemen en van haar autoritaire vader kreeg ze weinig steun. Gepest worden op school was eerder regel dan uitzondering. Als volwassene heeft Vera nog altijd een beschadigd zelfbeeld. Haar huwelijk, haar werk als dierenfotografe en haar huis – ’t Fort – zijn de drie wankele pijlers waarop haar leven steunt. Wanneer haar relatie onder druk komt te staan, raakt Vera in paniek en vlucht in een affaire. Al snel verliest ze steeds meer de controle. Vera zal zich moeten losmaken van haar traumatische ervaringen en haar zorgvuldig opgebouwde muren moeten afbreken. Maar is het daarvoor niet te laat?
Ik vond dit een bijzonder treffend boek vol psychologische spanning. De psychische problemen van Vera worden erg duidelijk beschreven. De informatie die je als lezer nodig hebt wordt ook heel goed gedoseerd. Hier vind je mijn recensie die ik eerder over dit boek schreef.
De verhalenvertelster- Jodi Picoult
De tekst op de achterflap is als volgt:
Sage Singer werkt in een bakkerij. Ze raakt bevriend met Josef, een aardige oude man die vaak met zijn hondje door de buurt wandelt. Tot de dag dat hij haar een foto van zichzelf laat zien in SS-uniform, vertelt dat hij verdient te sterven – en haar vraagt hem daarbij te helpen. Sage weigert, ze wil er niets mee te maken hebben. Haar grootmoeder, Minka, met wie Sage een sterke band heeft, is een overlevende van de Holocaust. Ooit was Minka een vrolijk meisje dat ervan droomde schrijfster te worden. Maar die dromen verbleekten toen ze naar Auschwitz werd gedeporteerd.
Ik vond dit een heel sterk boek dat twee kanten van een oorlogsverhaal laat zien. Het dillema waar Sage mee zit, maakt het boek ook erg spannend. Ook leert dit boek je weer andere dingen over WOII dan andere boeken doen.
Leeuwenstrijd-Thomas van Aalten
De tekst op de achterflap is als volgt:
Voorjaar 2012. De opstandige puber Luca Dona vindt een oud leeuwenpak op de zolder van Duynstaete, een voormalig jongensinternaat, waar zijn opa opgroeide. Deze vondst vormt het startschot van een zoektocht naar de geschiedenis van de familie Dona. Van de vestiging van een Italiaans mijnwerkersgezin in het Limburg van de jaren twintig, via een vlucht uit Europa met een circuskaravaan, naar de spionagepraktijken van de BVD, de demonstraties in de jaren tachtig en een door social media omgeven jongerenrel.
Ik vond dit een bijzonder boeiende familiegeschiedenis. Alle generaties hebben hun eigen sterktes en zwaktes. Ik vond het ook interessant om te zien hoe de generaties soms botsen en zich tegen elkaar afzetten.
Alea-Ria Schopman
De tekst op de achterflap is als volgt:
Als Odiel na haar moeder en broer ook nog haar vader verliest, besluit ze haar jachtig bestaan te verruilen voor een periode van bezinning op een dunbevolkt Schots eiland. Zij hoopt dat de stilte haar zal helpen de inzichten waar ze naar op zoek is te vinden. Haar vlucht neemt een verrassende wending als zij daar de verhalen hoort over Alea, een meisje dat al jarenlang door haar moeder opgesloten zou zijn. De dorpelingen zijn er van overtuigd dat Alea alleen in haar moeders hoofd bestaat. Vastbesloten gaat Odiel echter op onderzoek uit. Dan blijkt dat voor mensen die het verleden niet kunnen laten rusten, op dit eiland het gevaar voortdurend op de loer ligt.
Alea is een sfeervolle psychologische roman over beeldend kunstenaar Odiel, die na meerdere confrontaties met de dood probeert haar angst te overwinnen en haar verdriet te verwerken.
Ik vond dit een boek met verrassende thema’s. Het boek wordt extra interessant doordat er vele lagen in het verhaal zitten en er regelmatig mooie symboliek wordt gebruikt. De spiritualiteit die duidelijk aanwezig is in het boek zal ook veel mensen aanspreken. Hier vind je de recensie die ik eerder schreef over dit boek.
Dromendochter-Laini Taylor
De tekst op de achterflap is als volgt:
Karou studeert kunstgeschiedenis in Praag en vult haar schetsboeken met monsters die al dan niet bestaan. Ze verdwijnt regelmatig voor mysterieuze ‘klusjes’ en spreekt een heleboel talen, waaronder een aantal niet-menselijke. En haar helderblauwe haar is niet afkomstig uit een flesje.
‘Wie ben ik?’ Dat is de vraag die Karou dag en nacht achtervolgt. En ze staat op het punt om erachter te komen…
Ik vond dit een bijzonder sterk en origineel fantasyverhaal met prachtig uitgewerkte karakters. Het vervolg, Sterrenlicht is zo mogelijk nog sterker.
Uiteraard heb ik nog veel meer mooie boeken gelezen dit jaar, maar ik kan ze helaas niet allemaal uitlichten. In totaal heb ik 94 boeken gelezen dit jaar. Ik ben benieuwd hoeveel dat er komend jaar gaan worden en wat voor pareltjes van boeken ik tegen zal gaan komen.