Het verhaal

Herman van Dusselen is ‘een beetje anders’. Althans, dat zeggen de mensen om hem heen. Herman speelt met knikkers, maakt het huis grondig schoon en houdt zich vast aan wat hij kent. Pijnlijke herinneringen aan vroeger duwt hij weg.

Dat verandert als hij in een pretpark Jeanette ontmoet. De liefde voor de flamboyante suikerspinnenverkoopster drijft hem uit zijn comfortzone en legt oude wonden bloot. Voor het eerst wordt Herman uitgedaagd de wereld buiten zijn vertrouwde knikkerkamer te ontdekken. Waagt Herman zich aan het leven, of blijft hij zich krampachtig vasthouden aan het verleden?

De hartverwarmende en ontroerende roman De achtbaantester is een tragikomisch verhaal over rouwverwerking, anders zijn en loslaten.

Conclusie

De schrijfstijl van dit boek is erg fijn om te lezen. De zinnen zijn kort en bondig, maar klinken ook “mooi”. De hoeveelheid details is precies genoeg om Herman als personage tot leven te brengen.

De gedachten van Herman lopen soms vast of drijven plotseling af naar het onderwerp dood. De manier waarop dit gebeurt, is echt goed verwoord. Je kunt de associaties van Herman niet altijd precies volgen, maar je begrijpt toch wat er in zijn hoofd gebeurt.

Herman blijft in eerste instantie nogal hangen in het verleden. Zijn beide ouders zijn overleden en ondanks dat hun opvoeding verre van perfect was, hielden ze wel van hem. Hij mist vooral zijn moeder heel erg. De ontmoeting met Jeanette zet alles op zijn kop. Hij beseft ineens dat hij verder moet en dat het soms nodig is om je normale routine los te laten en iets anders te doen. Dat je daarbij wel moet opletten dat je niet teveel van degene wie je bent los komt, is een les die hij ook leert.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in eerste instantie baalde van het einde van het verhaal. Ik had me voorbereid op een rechttoe rechtaan happy end, maar zo rechtlijnig loopt het verhaal dus niet. Een aantal uren na het lezen van het boek, besefte ik pas dat ik zelf in de val was getrapt waar de schrijfster het hele boek lang voor waarschuwt. Als je vast blijft zitten in vertrouwde patronen, blijft alles hetzelfde, maar krijg je ook geen nieuwe kansen (of verrassende wendingen in het verhaal). Als je risico’s neemt kun je falen, maar het kan ook de weg openen naar nieuwe mogelijkheden. De schrijfster had simpelweg het einde niet zo kunnen schrijven als ik had verwacht. Het uiteindelijke slot is vrij open, maar ik had er alle vertrouwen in dat het goed zou komen met Herman.

Dit was voor mij een bijzonder boek met een bijzondere hoofdpersoon. Noodgedwongen moest ik mijn eigen verwachtingen over hoe een verhaal moet lopen ook loslaten, wat perfect het punt van het boek illustreert. Een echt nadenkertje, dit boek.

Ik heb van de uitgever een recensie -exemplaar van dit boek ontvangen. Bedankt hiervoor.

Boekinformatie
Titel: De achtbaantester
Auteur: Nancy Olthoff
Uitgever: Uitgeverij Orlando
ISBN: 9789493081536
Verkoopprijs: € 20,00 e-book € 9,99, gratis met Kobo Plus

Het verhaal

Er wordt een doodsbedreiging gegrift in de glazen muur van een vijfsterrenhotel op een eiland voor de kust van British Columbia. In Amerika stort een gigantisch ponzifraudesysteem in, met verstrekkende gevolgen voor ontelbare mensen. Jaren later verdwijnt een vrouw op mysterieuze wijze van het dek van een vrachtschip.

Terwijl deze ogenschijnlijk verschillende gebeurtenissen ingenieus met elkaar verweven worden, beweegt “Het glazen hotel’ zich moeiteloos tussen het schip, de wolkenkrabbers van Manhattan en de wildernis van Vancouver Island. Tegelijkertijd schetst Emily St. John Mandel een adembenemend beeld van hebzucht en schuld, liefde en wanen.

Conclusie

Opvallend aan dit boek is, dat er vrij veel verschillende hoofdpersonages zijn. De een lijkt wat relevanter voor het verhaal dan de ander, maar ze voegen allemaal iets toe. De verhaallijnen van de verschillende hoofdpersonen zijn heel verschillend, zo verschillend dat je je in het begin afvraagt wat ze ooit met elkaar te maken kunnen hebben. Er is zelfs een personage dat alleen als verteller wordt opgevoerd.

De verhalen blijken echter wel degelijk verbonden, maar op een heel subtiele manier. De verhaallijnen passen niet in één klap als puzzelstukjes in elkaar. Maar bepaalde acties of uitspraken in het ene verhaal hebben wel degelijk invloed op één of meerdere andere verhalen. Je moet dus ook heel goed opletten als je het verhaal leest, want ieder woord en iedere daad kan later nog van belang zijn.

Het verhaal is ook niet in chronologische volgorde geschreven. Het begint bij het dan nog onvolledige einde en springt daarna nog een aantal keer heen en weer door de tijd. De schrijfster kan aan een nieuwe verhaallijn beginnen en dan opeens weer een eerder gedeelte van het verhaal van een andere kant laten zien. Ze kan je je dingen laten afvragen en dan later  zomaar ineens met antwoorden komen, of juist niet.

Het is duidelijk dat de schrijfster goed over het verhaal heeft nagedacht. Haar schrijfstijl nodigt de lezer ook uit om zelf na te denken. Het verloop van het verhaal en de verschillende dwarsverbanden worden bepaald niet voorgekauwd. Achteraf zal het verhaal daarom bij veel lezers waarschijnlijk nog enige tijd door het hoofd spoken. Het zal mogelijk ook een meerwaarde hebben om het verhaal twee keer te lezen, omdat je vrij snel wat mist of verbanden niet meteen legt.

Dit is niet het makkelijkste verhaal om te lezen, maar de thema’s zijn interessant en de meeste hoofdpersonen met hun verhalen ook. Ik vond het leuk om uitgedaagd te worden en zelf na te mogen denken. Ik weet alleen niet zeker of ik alle verbanden gelegd heb die er te leggen waren. Er blijven de dag nadat ik het boek heb gelezen af en toe nog invallen over het verhaal bij me boven komen. De thema’s die in de flaptekst worden genoemd, namelijk hebzucht en schuld, liefde en wanen ben ik inderdaad tegen gekomen en ze spelen een rol in meerdere van de verhaallijnen. Ze zijn misschien niet dé grote verbindende factor, maar spelen zeker een rol in de verbinding tussen de verhaallijnen. Op sommige vlakken zal het boek wellicht een mysterie blijven, maar wel een leuk mysterie.

Ik heb van de uitgeverij een digitaal recensie-exemplaar ontvangen. Bedankt hiervoor.

Boekinformatie
Titel: Het glazen hotel
Auteur: Emily St. John Mandel
Uitgever: Atlas Contact
ISBN: 9789025453923
Verkoopprijs: € 22,99 , e- book €12,99

Het verhaal

Shizo groeit aan het einde van de negentiende eeuw op in het zuiden van Japan. Daar staat hij bekend om zijn uitzonderlijke hardlooptalent. Na jarenlange intensieve training is hij uitverkoren om mee te doen aan de Zweedse Olympische Spelen van 1912. Maar tijdens die wedstrijd bezwijkt Shizo en hij kan de marathon niet uitlopen.

Shizo is bang dat hij zijn ouders teleurgesteld heeft en durft na deze schande niet terug naar huis. Hij trekt zich terug in de bergen. Niemand weet waar hij gebleven is. Uiteindelijk wordt hij, inmiddels een oude man, ontdekt door een Zweedse journalist die zijn verhaal kent en onthult. Wat gebeurde er precies tijdens de marathon en waar is Shizo al die jaren geweest?

Conclusie

Het verhaal wordt in de ik – vorm verteld. Shizo vertelt echter opvallend weinig over wat hij vindt of voelt. Wel vertelt hij heel beeldend over zijn eigen acties en over de omgeving waarin hij verkeert. Door deze prachtige observaties kom je toch dingen over hem te weten die hij niet letterlijk vertelt. Daarom vond ik Shizo, ondanks zijn weinig persoonlijke verteltrant, geen afstandelijke hoofdpersoon. Ik vond hem erg sympathiek en kon zeker met hem meeleven.

Ondanks dat hij in eerste instantie vlucht voor zijn mislukking, is Shizo geen bange man. Hij veert mee met alle onheil die hem overkomt en gooit het roer om als dit nodig is. Dit doet hij zelfs op hoge leeftijd nog. Daardoor maakt hij een aantal erg van elkaar verschillende fases door, wat het verhaal zeker interessant houdt.

De schrijfstijl is erg poëtisch en de zinnen klinken allemaal even mooi. Ik heb echt genoten van het lezen van dit boek. Er gebeurt in absolute zin erg weinig in het boek, maar het brein van Shizo kleurt de gebeurtenissen zo in, dat het absoluut niet saai wordt.

Het verhaal is losjes gebaseerd op de werkelijkheid. In het nawoord vertelt de schrijver precies wat de bekende, ware feiten zijn en wat hij heeft verzonnen. Aan de ene kant is dit interessant om te lezen, aan de andere kant is het ook wel jammer dat dit niet aan de fantasie van de lezer wordt overgelaten. Het gegeven van de marathon is in ieder geval waar en de manier waarop deze verhaallijn uiteindelijk werd afgesloten ook. Ik vond het mooi dat het zo kon aflopen.

Het einde van het boek vond ik ook mooi. Het is melancholiek met een vleugje spijt, maar tegelijkertijd krijg je ook het gevoel dat het zo zou moeten zijn.

Boekinformatie:
Titel: Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween
Auteur: Franco Faggiani
Uitgever: Uitgeverij Signatuur
ISBN: 9789056726485
Verkoopprijs: Paperback € 20,99 e-book €12,99, luisterboek €15, 99

Vandaag komt het nieuwe boek van Nanda Roep uit, genaamd Leugens in de lente. Ik mocht van de schrijfster het boek al lezen voordat het uit kwam. Vandaag plaats ik dus meteen al een recensie.

Het verhaal

Drie vrouwen, één ongeluk
Manja is vroeg weduwe geworden en keert terug naar haar roots met haar jonge zoon.
Ilya’s huwelijk blijkt niet te zijn wat ze dacht en die schok komt ze nauwelijks te boven…
Ineke wil het liefste van alles de relatie met haar zoon en kleindochter herstellen.
Op het eerste oog delen de vrouwen niets met elkaar, en toch delen ze álles.

Conclusie

De flaptekst van dit boek is heerlijk mysterieus. Zo begint het boek ook. Er is een ongeluk gebeurd, maar je weet niet wie het slachtoffer is. Je weet ook niet of er een dader is. Je weet alleen dat er in de buurt Driestenen, waar dit verhaal zich afspeelt, spontaan van alles in gang gezet wordt.

De drie hoofdpersonen zijn heel verschillend qua leeftijd en achtergrond. Dit maakt het boek interessant. Ik kon met alle hoofdpersonen goed meeleven. Ze hebben allemaal problemen die niet zo makkelijk opgelost kunnen worden. Juist die problemen brengen de drie onbekenden echter met elkaar in contact en dan wordt het verhaal nog leuker. Er zit ook een soort spanning in het verhaal omdat maar langzaamaan duidelijk wordt hoe het nu zit met dat ongeluk.

Leugens in de lente is een goed gekozen titel. Wat begint met één leugen, wordt al gauw een heel web van leugens. Van sommige dingen kom je als lezer te weten dat het een leugen is, van andere dingen kun je het alleen vermoeden. Tot werkelijk de laatste alinea van het boek komen dingen bovendrijven die je niet vermoed had. De consequenties van al deze leugens worden ook pas op het laatst duidelijk.

Het boek wordt afgesloten met een hoofdstuk dat vertelt hoe het een jaar later gaat en met een epiloog. Vooral die epiloog zet de dingen nog eens lekker op zijn kop. Ik vond dat dan ook een heel fijn einde.

Ik vond dit een erg leuk boek met leuke personages. Humor en drama wisselen elkaar af. Naarmate het verhaal vordert lijkt het steeds onmogelijker, maar zelfs liefde krijgt een kans in dit verhaal. Ook zit er enige spanning in het boek. Daarom zal het boek waarschijnlijk veel mensen aanspreken. Ondanks de soms dramatische gebeurtenissen, is het voor mijn gevoel toch wel een feelgood boek. Ik vond het in ieder geval erg leuk om te lezen.

Boekinformatie
Titel: Leugens in de lente
Auteur: Nanda Roep
Uitgever: Nanda
ISBN: 9789490983871
Verkoopprijs: Paperback €21,95

Het verhaal van de dienstmaagd is een verhaal dat in 1985 al is geschreven, maar nog steeds actueel is. Ondertussen is er een serie van het boek gemaakt en is er een tweede deel verschenen, genaamd de Testamenten. Ik heb het boek zelf in het Engels gelezen.

Het verhaal

Binnen de grenzen van de voormalige Verenigde Staten heeft een christelijke beweging de macht gegrepen. In deze nieuwe Republiek Gilead dient eenieder naar de letter van het Oude Testament te leven.

Vanfred, de vertelster, behoort tot de nieuwe klasse der ‘Dienstmaagden’, die slechts één doel heeft: zich voort te planten. Alleen ’s nachts in haar sobere kamer is ze vrij om zich over te geven aan haar illegale herinneringen: het lezen van boeken, haar eigen naam, het nu irrelevant geworden begrip ‘liefde’.

In een sobere stijl, die afwisselend koele observatie, ontroering, wanhoop, hartstocht en wrange humor reflecteert, legt Vanfred het zwarte hart bloot dat schuilgaat achter de kalme façade van een reactionair establishment. Een regime dat bepaalde stemmingen in onze maatschappij tot een even logische als huiveringwekkende conclusie doordrijft: is dat een futuristisch schrikbeeld, of de ware nabije toekomst van Amerika?

Conclusie

Dit verhaal vond ik erg huiveringwekkend. Er wordt op een treffende manier beschreven hoe gemakkelijk er schijnbaar uit het niets een dictatuur gevestigd kan worden die een deel van de mensheid volledig monddood maakt. Ook de manier waarop er angst gezaaid wordt, zodat er maar weinig protest ontstaat, is indringend beschreven. Er wordt zelfs aandacht besteed aan de rechtvaardiging die leden van het regime gebruiken voor hun daden. Extra angstaanjagend is dat het boek volgens de schrijfster grotendeels is gebaseerd op dingen die ooit echt gebeurd zijn.

De hoofdpersoon in het boek kent maar een deel van het verhaal. Ook is ze enigszins in de war. Ze haalt bijvoorbeeld heden en verleden door elkaar en vertelt soms in de tegenwoordige tijd over het verleden. Ze kent de details van wat er in de wereld gebeurt maar deels en vult deze soms zelf in. Ook heeft ze duidelijk een gat in haar geheugen. Daardoor komt haar verhaal soms wat verwarrend en ook een beetje afstandelijk over.

Maar tussen de regels door krijg je wel degelijk een beeld van wat er aan de hand is. Vanfred vertelt openlijk over alle dingen die ze direct meemaakt en dat is al voldoende om in grote lijnen een beeld te schetsen van de wereld waarin ze leeft. Of de details die ze zelf invult kloppen kan je als lezer niet weten maar ze zou best eens gelijk kunnen hebben.

De epiloog vond ik wat minder aan het verhaal. Het zaait meer verwarring dan nodig is. Wel legt de epiloog deels uit op welke echte gebeurtenissen het verhaal is gebaseerd. Persoonlijk vond ik de inleiding van de schrijfster echter wel voldoende om het verhaal in perspectief te zetten. Deze vond ik sterker dan de epiloog. In de Engelse editie was dit voorwoord aanwezig, ik weet niet of deze ook is meevertaald naar het Nederlands.

Ik vond dit een indrukwekkend verhaal. Wat het extra indrukwekkkend maakt is dat het allemaal zo aannemelijk is. Je kunt je zo voorstellen dat het echt zou gebeuren. Delen van het verhaal worden wel opzettelijk vaag gehouden door de wat verwarde vertelster en de epiloog. Ik weet niet precies wat de meerwaarde daarvan is, maar het geeft het verhaal ook iets authentieks. In een dictatuur zijn dingen waarschijnlijk vaak onduidelijk, vooral voor mensen die niet aan de top staan.

Dit verhaal zal me in ieder geval lang bijblijven.

Boekinformatie
Titel: Het verhaal van de dienstmaagd
Auteur: Margaret Atwood
Uitgever: Prometheus
ISBN: 9789044644005
Verkoopprijs: Paperback €15,00, e-book €9,99

Het verhaal

Het is eind jaren zeventig als drie jonge vrouwen – Dorine, Julia en Lily – elkaar ontmoeten tijdens een schildercursus in Griekenland. Daar ontwikkelt zich een hechte vriendschap. Veertig jaar later besluiten ze met elkaar te gaan samenwonen in een monumentaal pand op de Herengracht in Leiden. Ze doen elkaar een belofte: We gaan hier verticaal in en er pas horizontaal weer uit. Dolf, een flamboyante zeventiger, hospiteert als nieuwe bewoner. Vanaf dat moment is het gedaan met de rust. De geschiedenis lijkt zich te herhalen, met al haar pijnlijke details.

Als bij Julia de ziekte dementie wordt geconstateerd maakt dat de situatie voor Dorine, die een constante innerlijke strijd voert tussen vriendschap en eigenbelang, niet makkelijker.

Dames op de Herengracht is een roman die gaat over vriendschap, loyaliteit, en schuldgevoel.

Conclusie

Een heel scala aan emoties komt voorbij in dit boek. Vreugde, maar ook woede, verdriet, jaloezie en schuldgevoel. Het ene moment lach je als lezer hardop mee met de hoofdpersonen en het andere moment voel je je net zo verdrietig als zij. Hiermee hield de schrijfster mijn aandacht zeer goed vast.

Het verhaal wordt in eerste instantie verteld door Dorine. Zij is een nogal statig en net persoon. Daardoor is ze een vrij observerende en relatief objectieve verteller. Ze vertelt ook eerlijk over haar eigen gevoelens. Het wordt echter wel snel duidelijk dat ze een geheim heeft dat het beeld dat van haar bestaat nog wel eens zou kunnen veranderen.

Later neemt Dolf het verhaal over. Hij bekijkt de situatie van een heel andere kant. En ook hij blijkt een bijzonder interessant verleden te hebben. Dolf vertelt wel wat gepassioneerder dan Dorine, maar weer net wat minder objectief. Beide vertellers vullen elkaar dus prima aan.

De steeds erger wordende dementie van Julia en de impact die dit heeft op haar vrienden/huisgenoten, is op een zeer ontroerende manier beschreven. Je leert kanten van de ziekte kennen waarbij je misschien nog niet eerder had stilgestaan.

Ik vond dit een boeiende roman met meerdere lagen. De personages spraken me erg aan. De verschillende emoties en de thema’s vriendschap, loyaliteit en schuldgevoel vond ik goed uitgewerkt. Zij zorgden ervoor dat ik tot het eind geboeid was en ik me vaak net zo voelde als de personages op dat moment. Het stuk over de dementie van Julia vond ik bijzonder respectvol geschreven en er werden ook kanten van deze ziekte belicht die in andere boeken niet vaak voorkomen. Ik vond het fijn om dit boek te mogen lezen.

Boekinformatie
Titel: Dames op de Herengracht
Auteur: Margareth Hillebrandt
Uitgever: Uitgeverij Letterrijn
ISBN: 9789491875908
Verkoopprijs: Paperback €18,00 e-book €5,99

Het verhaal

De dagen van de verteller zijn geteld. Hij is vervreemd van zijn familie, alleenstaand en heeft alleen zijn kat als gezelschap. Een bezoek aan de dokter zet zijn leven op zijn kop: hij blijkt ernstig ziek te zijn en mag van geluk spreken als hij het einde van de week nog haalt. Maar voordat hij kan beginnen met het uitvoeren van zijn bucketlist, krijgt hij een bijzonder aanbod: in ruil voor het laten verdwijnen van één ding uit de wereld, kan hij steeds een extra dag te leven krijgen. En zo begint een wel heel opmerkelijke week.

Want hoe bepaal je wat het leven de moeite waard maakt? Hoe kun je iets wat je eigenlijk niet nodig hebt onderscheiden van wat je dierbaar is? Als katten van de wereld verdwijnen is een verhaal over verlies en verzoening, over de reis van een man die ontdekt wat er echt toe doet in het moderne leven.

Conclusie

De hoofdpersoon in dit boek krijgt aan het einde van zijn leven bezoek van de duivel. Deze biedt aan om hem één dag extra te leven te geven voor elk ding dat hij uit de wereld laat verdwijnen. Er is echter één maar: De duivel kiest wat er moet verdwijnen en de hoofdpersoon kan hier ja of nee op zeggen. Uiteraard kiest de duivel geen kleine, onbeduidende dingen, maar dingen die potentieel heel veel impact hebben als ze verdwijnen.

In eerste instantie gaat de hoofdpersoon gretig op het aanbod in. Daardoor beginnen er dus dingen te verdwijnen. Bij ieder ding dat verdwijnt, lezen we de gedachten van de hoofdpersoon. Deze filosofeert bijvoorbeeld over de verdwenen dingen en wat voor impact deze hadden toen ze nog wel bestonden. Ik vond deze overdenkingen erg interessant. Vooral de gedachten over het fenomeen tijd vond ik erg bijzonder.

De verdwenen dingen roepen ook herinneringen op. De verteller denkt bijvoorbeeld weer aan zijn grote liefde, waarmee de relatie om onduidelijke redenen is verbroken. Ook denkt hij aan zijn overleden moeder en aan zijn vader, waarmee hij het contact verbroken heeft. De filosofische gedachten en de meer concrete herinneringen wisselen elkaar af. Hoewel hier weinig logica in lijkt te zitten, vond ik het wel prettig lezen.

Uiteraard gaat het in dit boek ook over de relatie tussen de verteller en zijn kat. De kat krijgt uiteindelijk een grotere betekenis dan alleen een huisdier waar hij van houdt. De kat wordt symbool voor heel veel meer dingen.

De dialogen tussen de verteller en de duivel zijn af en toe een beetje vreemd, maar ik vond ze ook veel humor bevatten. Een trucje dat met de kat wordt uitgehaald, voegt ook humor toe. Hoewel het duidelijk de niet de bedoeling van de duivel was, speelt hij uiteindelijk wel een rol in de acceptatie van het lot van de verteller.

Ik vond dit een interessant boek. Het verhaal gaat niet recht naar het einde toe, maar neemt behoorlijk wat afslagen onderweg. Dit zou onlogisch kunnen overkomen, maar doet dat op de één of andere manier niet. Ik heb dit boek ondanks de vrij zware thema’s met plezier gelezen.

Boekinformatie:
Titel: Als katten van de wereld verdwijnen
Auteur: Genki Kawamura
Uitgever: Meulenhoff
ISBN: 9789029093385
Verkoopprijs: Gebonden uitgave met hardcover € 18,99 e-book €12,99

Het verhaal

Broers Sam en Jason zijn altijd onafscheidelijk geweest. Tot Jason op een dag opbiecht dat hij zich al zijn hele leven een meisje voelt. Het is voor Sam en hun ouders een grote schok.

Moeder is staatssecretaris met het doel premier te worden en een transseksueel kind is slechte publiciteit. Na een tijdje wordt de situatie voor Jason zo onleefbaar dat hij bij zijn tante gaat wonen, waar hij zichzelf kan zijn.

Kan de familie uiteindelijk toch begrip opbrengen voor Jasons gevoelens? En hoe lang houdt Jason het vol zonder de acceptatie van de mensen van wie hij het meest houdt?

In dit hartverscheurende verhaal weet John Boyne transseksualiteit met zorg te belichten en te normaliseren, zonder ook maar ergens belerend te worden. Een prachtig verhaal over liefde, twijfel, en de moed om jezelf te durven zijn.

Conclusie

John Boyne heeft ervoor gekozen om het verhaal niet te vertellen vanuit het standpunt van Jason/Jessica zelf, maar vanuit dat van haar jongere broertje. Hoewel ik dit een opmerkelijke keuze vind, pakt het voor mijn gevoel wel goed uit.

Zowel Sam als zijn ouders hebben een heleboel vragen als ze horen dat Jason transgender is. Ook komen er bij hen behoorlijk wat vooroordelen naar boven. Ik kan me voorstellen dat de vragen en vooroordelen die in dit boek voorbij komen, inderdaad de meest voorkomende dingen zijn waar transgender mensen mee te maken krijgen.

Jessica beantwoordt alle vragen zo goed mogelijk. Daardoor krijg je als lezer ook inzicht in haar gevoelsleven en krijg je een beter idee van wat transgender zijn inhoudt. Ook weerlegt ze zo goed en zo kwaad als het kan de vele vooroordelen van haar familie. Dit zet je als lezer echt aan het denken.

De politieke carriere van de moeder in dit verhaal maakt de vraag “wat zullen de mensen wel niet denken” tot een extra groot thema. En inderdaad zal dit helaas een vraag zijn waar transgender mensen veel mee te maken krijgen. John Boyne probeert op respectvolle wijze duidelijk te maken dat dit niet de vraag zou moeten zijn waar het om draait.

De schrijfstijl is vrij eenvoudig en rechtdoorzee. Daardoor is dit boek volgens mij ook geschikt voor de wat jongere lezer vanaf ongeveer 12 jaar.

Dit boek maakt op een heldere manier duidelijk wat transgender zijn inhoudt. Ook de meest voorkomende vragen worden beantwoord en de belangrijkste vooroordelen weerlegd. Dit inderdaad zonder belerend over te komen, zoals de flaptekst al zegt. Verder is het natuurlijk ook gewoon een prachtig en ontroerend verhaal. Ik zou dit boek zeker aanraden.

Boekinformatie:
Titel: Mijn broer heet Jessica
Auteur: John Boyne
Uitgever: Uitgeverij Boekerij
ISBN: 9789022587546
Verkoopprijs: Hardcover € 18,99e-book €11,99

Het verhaal

De welgestelde Eline heeft, ondanks de Eerste Wereldoorlog die woedt in Europa, een goed leven in universiteitsstad Leiden. Tot haar echtgenoot Wieger voor langere tijd archeologisch onderzoek gaat doen op het Drentse platteland en Eline hem besluit te volgen met hun twee kinderen.

Eline valt op als een exotische vogel in het streng gereformeerde Drentse gehucht, waar het stadse gezin niet door iedereen met open armen wordt ontvangen. Als de Spaanse griep toeslaat ondersteunt Eline de plaatselijke arts waar ze kan, maar de ondervoede bevolking heeft zwaar te lijden en Eline en haar naasten worden zelf ook ziek. Ondertussen komt het niet-aflatende bloedige nieuws over de Grote Oorlog ineens veel dichterbij wanneer Duitse familieleden van Wieger niet teruggekeerd blijken te zijn van het slagveld.

Als het gezin na de oorlog terugkeert naar Leiden, zijn niet alleen zij veranderd door hun ervaringen. Vrouwen strijden voor kiesrecht, arbeiders komen in opstand, grootmachten wankelen. Kan Eline weer haar bevoorrechte leven oppakken, of grijpt ze de uitdagingen van haar tijd aan om boven zichzelf uit te stijgen?

Conclusie

Dit is een zeer toegankelijk boek. De schrijfstijl is vlot en leest fijn. Veel voorkennis van de geschiedenis is er niet nodig, want alles wordt op een makkelijke manier uitgelegd. Het wordt echter niet belerend en het zal  voor mensen die wel veel voorkennis hebben niet onnodig veel informatie bevatten. Het verhaal leest dan ook bijzonder prettig.

De schrijfster heeft een heel compleet beeld neergezet van Nederland rond 1918. Ze besteedt aan veel dingen aandacht, bijvoorbeeld de Eerste Wereldoorlog vanuit zowel de Duitse als de Britse kant, vrouwenemancipatie, vrouwenkiesrecht en de uitbraak van de Spaanse griep. Ook stipt ze nog een aantal dingen zijdelings aan. Aan de ene kant is het fijn dat het beeld zo compleet is, aan de andere kant zorgt het voor erg veel verhaallijnen. Dat heeft als nadeel dat net als een verhaallijn op gang komt en spannend wordt, het einde van de verhaallijn alweer in zicht komt. Daardoor bleef voor mijn gevoel alles een beetje oppervlakkig. Ook is het lastig te bepalen wat nu het hoofddoel van het verhaal is.

Hoewel ik liever had gehad dat er wat minder verhaallijnen in dit boek zaten, zodat de verhaallijnen die overbleven meer konden worden uitgediept, vond ik het boek wel heel interessant. De onderwerpen die besproken werden, kwamen voor mij tot leven doordat Eline ze van dichtbij meemaakte. Dat Eline haar tijd ver vooruit is, maakte haar tot een leuke hoofdpersoon voor mij.

Ik vond dit een prettig leesbaar en ook erg leerzaam boek. Door de ogen van de hoofdpersonen komt de geschiedenis tot leven. Wel bevat het boek in mijn ogen teveel verhaallijnen, waardoor bepaalde dingen niet genoeg worden uitgediept en de spanning soms wat wegzakt. Voordeel van de vele verhaallijnen is dat geen onderwerp onbelicht wordt gelaten. Het geschetste historische beeld is dus wel volledig. Ik ben zeker nieuwsgierig geworden naar de eerdere historische romans van Michelle Visser.

Boekinformatie
Titel: Eline
Auteur: Michelle Visser
Uitgever: Uitgeverij Boekerij
ISBN: 9789022585870
Verkoopprijs: € 19,99 , e-book € 12,99