Het verhaal

Jonas Bicker leek als kind een echte held. Hij haalde de meest gewaagde streken uit en was letterlijk nergens bang voor. Dan blijkt echter dat hij lijdt aan het Urbach-Wiethe syndroom. Hierbij is het deel van de hersenen dat angst kan voelen, blijvend uitgeschakeld. Jonas kan dus simpelweg niet bang zijn.

Het lijkt dan wel fijn om nooit bang te hoeven zijn, maar het levert voor Jonas vooral veel problemen op. Hij kent bijvoorbeeld ook geen schaamte en doet dus sociaal onaangepaste dingen. Ook kan hij zich in veel situaties niet in anderen inleven en bezit hij ook geen instinct dat hem waarschuwt voor gevaar. Hij moet dus steeds bewust nadenken over wat hij wel en niet kan doen.

Als blijkt dat het niet kunnen voelen van angst ook behoo
rlijk in de weg kan staan bij het liefhebben van andere mensen en het onderhouden van relaties is Jonas het zat. Hij gaat op een zoektocht naar zijn angst. Koste wat kost wil hij zijn angst dwingen om tevoorschijn te komen en in deze zoektocht gaat hij soms heel ver.

Conclusie

Ik heb, met mijn voorkeur voor psychologie en andere zaken, gesmuld van dit verhaal. Het is verbazingwekkend wat voor grote gevolgen het ontbreken van angst kan hebben. Angst is duidelijk niet alleen een vervelende, negatieve emotie. Voor heel veel dingen in het leven is angst juist ontzettend nuttig.

In het eerste deel van het boek wordt naast het stellen van de diagnose vooral de invloed van het Urbach Wiethe syndroom op het dagelijks leven beschreven. In het tweede deel loopt Jonas tegen problemen in de liefde aan en ontdekt hij kanten aan zijn ziekte/stoornis die hij nooit had verwacht. Ook wordt wordt meer ingegaan op de filosofische kant van angst in zijn algemeen. Er onstaan tussen hem en een studiegenoot hele gesprekken over het nut van angst en de oorsprong van angst. In het derde deel gaat Jonas letterlijk op zoek naar zijn angst, door zichzelf in allerlei situaties te manoeuvreren‎ die normaal gesproken angst zouden oproepen. Ook bestudeert hij angst bij andere mensen.

Alle drie de delen zijn op hun eigen manier interessant. Het derde deel greep me wel het meest aan, omdat Jonas tot het uiterste gaat om zijn angst te leren kennen. Af en toe dreigt hij daarbij zichzelf dusdanig uit het oog te verliezen dat ik zelf mijn hart vasthield. De discussies over existentiële angst in deel twee waren soms wat moeilijk te volgen. Dat komt doordat ze nogal filosofisch van aard zijn. Jonas heeft hier zelf overigens ook de grootste moeite mee. Waarschijnlijk zijn de discussies op sommige punten ook expres wat onduidelijk gehouden, omdat de studiegenoot van Jonas het meest aan het woord is. En deze man heeft de neiging zichzelf kwijt te raken in zijn theorieën.

Het syndroom van Jonas wordt op alle mogelijke manieren bekeken. Het beeld dat we van Jonas krijgen is dus zeer volledig. De schrijfstijl is dusdanig dat je heel erg met Jonas gaat meeleven. Op de punten waarop het mis dreigt te gaan met Jonas schrik je dus daadwerkelijk. Ondertussen ziet Jonas zelf uiteraard het probleem niet eens. Het einde van het boek is ook erg aangrijpend.

Ik vond dit een goed verhaal met een bevredigend einde. Ook werd er goed beschreven wat het Urbach-Wiethe syndroom betekent voor iemand die dit heeft. Door de discussies in deel twee kun je ook nog wat leren over je eigen angst. Een veelzijdig boek dus.

Boekinformatie
Titel: De angstjager
Auteur: Joris van Os
Uitgever: Uitgeverij de Brouwerij
ISBN:  9789078905660
Verkoopprijs: € 19,95

Het verhaal

Rechter Teoh Yun Ling keert na haar pensioen terug naar het landgoed Yugiri in Malaya, waar ze een groot deel van haar jeugd heeft doorgebracht. Ze vecht tegen een ziekte die haar langzaam dement zal maken. Voor het te laat is, probeert ze zoveel mogelijk herinneringen vast te leggen. Ze voert de lezer mee naar haar tijd in een Japans concentratiekamp. In dit kamp is haar zus overleden en Yun Ling heeft haar beloofd een japanse tuin voor haar aan te leggen, waar haar zus, ondanks wat de Japanners haar aandeden, altijd van is blijven dromen.

Yun Ling komt terecht bij Aritomo, de voormalige hovenier van de Japanse keizer. Hij woont ook op Yugiri en heeft daar een grote tuin die zijn levenswerk vormt. Aritomo biedt aan Yun Ling als leerling aan te nemen, zodat ze later zelf een tuin kan aanleggen voor haar zus. Ondanks de enorme afkeer van Japanners die Yun Ling heeft ontwikkeld, groeit er een vriendschap tussen haar en Aritomo.

Op de achtergrond woedt de onafhankelijkheidsstrijd waardoor Malaya later deel zal gaan uitmaken van Maleisië. Een aantal keer wordt Yun Ling tegen haar zin hardhandig met deze strijd geconfronteerd.

Conclusie

Dit boek is prachtig geschreven. Het verhaal ontvouwt zich in een heel kalm tempo en zit vol prachtige zinnen. Beschrijvingen van gebeurtenissen zijn vaak wel indirect, je moet vaak zelf hints samenvoegen om te begrijpen wat er gebeurt. Daardoor moet je goed op blijven letten, want je mist al gauw iets belangrijks. Het is dus geen boek dat je makkelijk even tussendoor leest.

Omdat het verhaal in een langzaam tempo wordt verteld, is dit boek niet voor iedereen geschikt. Sommige mensen houden van verhalen waar de actie vanaf spat en waarin je zo snel mogelijk te weten komt wat er in het verhaal aan de hand is. Als je zo iemand bent is dit verhaal niets voor jou. Het verhaal is wat dromerig, niet al te concreet omschreven en het roept ook meer vragen op dan er beantwoord worden. Als je echter bereid bent je kalm mee te laten voeren door dit verhaal, zul je er erg van genieten. En passant kom je ook nog aardig wat te weten over de geschiedenis van Malaya/Maleisië en over de Japanse tuinkunst.

Ondanks dat de vertelstijl van de hoofdpersoon Yun Ling emotioneel wat onderkoeld is, kun je je als lezer toch goed inleven in haar. Je  gaat haar al gauw sympathiek vinden, ook al is ze wat rigide en star. Je kunt ook goed begrijpen hoe ze zo geworden is.

Het boek heeft een erg open einde. Aan de ene kant is het wel jammer dat je aan het eind van het boek zo weinig antwoorden krijgt, aan de andere kant past dat ook wel bij het verhaal. De hoofdpersonen hebben iets mysterieus over zich en dat houden ze vast tot aan het eind.

Tan Twan Eng is een zeer goede verteller die een boek heeft geschreven waar redelijk veel verhaallijnen in zitten, terwijl je niet het gevoel krijgt dat het onoverzichtelijk wordt of dat er teveel gebeurt. Juist omdat Yun Ling een vrij koele persoonlijkheid heeft, kunnen dramatische gebeurtenissen ook zo verteld worden dat het niet sentimenteel wordt. Tan Twan Eng heeft in mijn ogen dus zowel de verhaallijnen als de hoofdpersoon goed gekozen.

Boekinformatie
Titel: De tuin van de avondnevel
Auteur: Tan Twan Eng
Uitgever: Xander uitgevers
ISBN: 9789401600422
Verkoopprijs: € 19,95 (ebook tijdelijk voor €2,99)

Het verhaal

Vijf jaar na het overlijden van zijn vrouw heeft Boris het verlies nog totaal niet verwerkt. Op een dag komt hij de jonge onderzoekster Emily tegen, die hem vertelt over een nieuwe drug die creativiteit zou opwekken. Boris wil deze drug graag proberen, omdat hij daarmee de herinnering aan zijn vrouw weer levend zou kunnen maken. Hij steelt daarom een doosje prototype-pillen uit de tas van Emily. Daarna lopen de gebeurtenissen echter heel anders dan verwacht.

Conclusie

Het boek bestaat uit drie componenten. Het eerste component bestaat uit herinneringen van Boris aan zijn overleden vrouw Alma. Deze zijn heel mooi beschreven en bezorgen de lezer een gevoel van ontroering. De liefde tussen Boris en Alma was heel sterk en vol romantiek. Uiteraard romantiseert Boris deze liefde nog verder, maar je kunt aan de verhalen van Boris zien dat het inderdaad goed zat tussen de twee geliefden.

De tweede component van het boek bestaat uit hallucinaties van Boris, die meestal over Emily gaan. Hij crëeert een volledig nieuwe Emily. Door middel van deze verhaallijn vertelt de schrijver wat er gebeurt als een relatie niet zo perfect verloopt. Deze verhaallijn wordt steeds grimmiger en eindigt in een briljante, huiveringwekkend spannende scène waarin Boris letterlijk moet vechten tegen de door hem gecrëeerde Emily. Dit vond ik eigenlijk de leukste verhaallijn om over te lezen. De hallucinaties worden zo beschreven dat je er als lezer in meegaat en zelf ook begint te twijfelen of wat Boris ziet nu waarheid is of niet.

De derde component van het boek bestaat uit een portie stevige kritiek op de consumptiemaatschappij. Daar komt de titel van het boek ook vandaan. Vaak wordt de kritiek verpakt in herinneringen aan discussies tussen Boris en Alma. Soms mijmert Boris ook gewoon voor zich uit of gaat met een innerlijke stem in discussie. Vaak zijn de observaties van Boris (of Alma uit de herinnering van Boris) erg grappig. Ze zetten je in ieder geval wel aan het denken, vooral ook omdat Boris zijn meningen goed beargumenteert.

Deze drie componenten vormen een heel interessante mix van verhaalelenmenten. Deze worden vervolgens afgesloten door een zeer onverwachts, maar ook erg mooi einde. Tussen de drie componenten van het boek door zweeft nog een vierde, korte verhaallijn over een mysterieuze mailer die Boris nogal opvallende theorieen toestuurt. Deze verhaallijn is eigenlijk iets te kort en te afwijkend om goed tussen de andere te passen. De ontknoping ervan is dan wel weer mooi.

Al met al vond ik dit een zeer mooi en zeker ook compleet verhaal. Alle kanten van het verhaal die ik belicht zou willen zien, werden ook daadwerkelijk belicht. Daardoor sloeg ik het boek met een tevreden gevoel dicht en ik hoop dat de lezers na mij dit ook zullen doen.

Boekinformatie
Titel: Bobby Ewing Blues
Auteur: Philippe Diepvents
Uitgever: Uitgeverij de Brouwerij
ISBN: 9789078905639
Verkoopprijs: € 19,95

Het verhaal

Acht mensen komen bij elkaar in een schoolgebouw voor de opnames van een televisieprogramma. Dan klinkt er opeens een harde knal. Op bevel van de autoriteiten gaan ramen, deuren en gordijnen dicht. De mensen zitten opgesloten in het gebouw. Na enkele dagen wordt duidelijk dat dit een heel ernstige situatie is, die wel eens heel lang zou kunnen gaan duren. Ook wordt duidelijk dat naar buiten gaan geen optie is, omdat het buiten erg gevaarlijk is.

Door de ogen van Merel, een tv-redactrice, zien we hoe de groep mensen zich staande moeten houden in een rampzalige situatie zonder zekerheden, terwijl ze ook nog eens opgesloten zijn in een klein gebouw. En de voedselvoorraad slinkt.

Conclusie

Het grootste gedeelte van het boek is zeer goed geschreven. In het begin heerst er onder de schoolbewoners nog een gevoel van solidariteit. Naarmate de voorraden slinken en de mensen langer op elkaars lip hebben gezeten neemt de rivaliteit tussen de bewoners echter toe. Op een gegeven moment wordt het ieder voor zich.

De groepsprocessen die zich afspelen in de steeds dramatischer wordende situatie worden heel goed beschreven. De reacties van de schoolbewoners zijn ook goed voorstelbaar, hoe heftig en moreel verwerpelijk ze ook soms zijn. Naarmate de situatie nijpender wordt, accepteer je meer van de hoofdpersonen.

Op een gegeven moment onstaat er een gevoel van dreiging dat je niet meer loslaat. Je voelt de beklemmende sfeer waartegen de schoolbewoners moeten vechten. Door de vlotte schrijfstijl ga je redelijk snel door het verhaal heen. De voelbare dreiging maakt het verhaal ook spannend, zodat je het boek het liefst in één ruk uit wilt lezen.

Er zitten mijns inziens wel twee nadelen aan het verhaal. Ten eerste is het niet chronologisch beschreven en spring je steeds van het begin van het verhaal naar de periode aan het eind van het verhaal. Dit vond ik vooral erg storend en ook niet echt nuttig. Ten tweede zitten er passages in het verhaal waarin Merel nadenkt over de situatie voor de ramp. Ze beschrijft deze aan een jij figuur (ik zal niet zeggen wie dat is) en ze maakt daarbij gebruik van psychologische theorieen die ze zelf verzint. Ik vond deze theorieen vaak vergezocht en niet geloofwaardig. Deze passages hadden er van mij niet in hoeven te zitten.

Over het algemeen vond ik dit echter een heel interessant boek. Vooral de manier waarop de hoofdpersonen op elkaar reageren vond ik zeer goed beschreven. Ik ben zeker benieuwd geworden naar andere boeken van deze schrijfster.

Boekinformatie
Titel: Alles wat er was
Auteur: Hanna Bervoets
Uitgever: Atlas Contact 
ISBN: 9789025440374
Verkoopprijs: € 19,95

Het verhaal

In korte verhalen schetst Marre van Dantzig een beeld van het leven van haar vader. Nu zijn eigen geheugen het langzaam laat afweten, gaat zijn dochter met behulp van onder andere brieven en foto’s op zoek naar zijn verleden. Ze komt van alles te weten over zijn vlucht tijdens de oorlog, zijn avontuurlijke jaren in het Verre Oosten en zijn tijd als zakelijk leider bij het Concertgebouworkest. Door middel van het opschrijven van zijn levensverhaal brengt zij hem een onvergetelijke ode.

Conclusie

Marre van Dantzig schetst een levendig beeld van haar vader. Zij brengt daarbij zowel zijn goede kanten als zijn minder goede kanten in beeld. Daardoor komt haar vader nog één keer opnieuw tot leven en wordt hij meer dan de hoofdrolspeler in een goed verhaal. Je ziet als lezer de levendige en sprankelende figuur voor je die hij is geweest.

De schrijfstijl van dit boek past zich aan aan de situatie. Meestal is deze helder en wordt er gebruik gemaakt van korte, duidelijke zinnen. Op momenten wanneer dit gepast is, wordt de schrijfstijl iets poëtischer en voegt daarmee extra schoonheid toe aan het verhaal.

Je ziet de vader van de schrijfster groeien van een onstuimige jonge man met een vleugje jeugdige arrogantie, naar een meer zelfverzekerde man die op originele wijze leiding geeft aan het beroemde Concertgebouworkest. Het verloop van het boeiende leven van haar vader wordt mooi en op een natuurlijke manier weergegeven.

Het boek eindigt met een selectie van foto’s die belangrijke momenten uit het leven van meneer van Dantzig weergeven. Deze geven een mooi beeld bij het verhaal dat je net gelezen hebt.

Dit boek is fijn om te lezen. Ook als je de vader van de schrijfster nooit gekend hebt, wordt je toch meegevoerd in zijn levensverhaal. De geleidelijke achteruitgang van zijn geheugen wordt ook duidelijk verbeeld aan de hand van kleine, onverwachte gebeurtenissen. Dit boek doet de ondertitel “een kleine kroniek van mijn vader” zeker eer aan.

Boekinformatie
Titel: Zolang niet alles is verteld
Auteur: Marre van Dantzig
Uitgever: Uitgeverij de Brouwerij
ISBN: 9789078905622
Verkoopprijs: € 17,50

Het verhaal

Dit boek speelt in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog en begint tijdens de hongerwinter. Als Anna Verbeek en haar broer Maarten een wanhopige tocht ondernemen om eten te vinden, komen ze per toeval middenin de razzia van Putten terecht. Maarten wordt meegenomen en afgevoerd naar een concentratiekamp. Anna moet alleen terug en beleeft een moeilijke tijd. Alles is schaars en de zorg voor het overgebleven gezin komt op Anna’s schouders neer. Ondertussen maakt ze zich ernstige zorgen om haar broer.

Na de oorlog probeert Anna uit te vinden wat er met haar broer is gebeurd. Dan loopt ze een jongen tegen het lijf die een concentratiekamp heeft overleeft en sprekend op haar broer lijkt. Ze weet echter zeker dat hij niet haar broer is. Maar misschien weet de jongen wel meer over Maarten..

Conclusie

Je kunt wel zien dat de schrijfster uitgebreid onderzoek heeft gedaan naar de gebeurtenissen en het leven in de Tweede Wereldoorlog. De gebeurtenissen worden zo beschreven dat het lijkt alsof je er zelf bij bent. Je raakt ook al gauw emotioneel betrokken bij de twee hoofdpersonen Anna en Maarten (en later Bastiaan).

Er zijn twee gezichtspunten (point of views) in dit boek, namelijk die van Anna en die van Maarten. Zo maak je gelijktijdig beide verhalen mee. Anna zie je worstelen in de hongerwinter in Amsterdam en Maarten volg je in het concentratiekamp Neuengamme. Zo krijg je een heel volledig beeld van het leven in de oorlog.

De gebeurtenissen na de oorlog zou ik zo niet verzonnen hebben, maar ze hebben ook zeker wel iets moois. Het deel van het verhaal dat zich tijdens de oorlog afspeelde vond ik iets mooier omdat het verhaal daar deels op feiten is gebaseerd. Voor het gedeelte na de oorlog is meer fantasie gebruikt en dat vond ik af en toe niet helemaal goed uitpakken. Maar ook dit deel van het verhaal is prima te lezen. Het sleepte me alleen iets minder mee dan het eerste deel. Het is wel fijn dat het verhaal hoopvol eindigt.

Over het algemeen is dit een heel meeslepend verhaal dat overtuigend is geschreven. Het leven in de oorlog wordt treffend en geloofwaardig beschreven. Ik heb nu een beter idee van hoe het leven in de oorlog geweest moet zijn. Het boek liet me dan ook met een licht droevig, maar wel tevreden gevoel achter.

Boekinformatie
Titel: De laatste winter
Auteur: Femke Roobol
Uitgever: Luitingh Sijthoff
ISBN: 978 90 218 0780 5
Verkoopprijs: € 18,95

Het verhaal

Dit verhaal speelt in Oost Berlijn, eind 1988. Dit is vlak voor de val van de muur. De jonge historicus Xavier Hackel doet onderzoek naar de redenen voor het terugplaatsen van het standbeeld van Frederik de Grote naar een prominente plek. Hij ziet hier een toenaderingspoging tot het westen in en vraagt zich af of er een beweging aan het ontstaan is die Oost-en West Berlijn weer wil verenigen.

De overheid neemt hem deze hypothese niet in dank af. Al gauw ontdekt Xavier dat hij in de gaten wordt gehouden door de Stasi en vraagt hij zich af of hij überhaupt nog iemand kan vertrouwen.

Conclusie

De sfeer van extreem wantrouwen die geheerst moet hebben in Oost Berlijn voordat de muur viel, wordt in dit boek erg goed neergezet. Als Xavier arriveert in Oost Berlijn is hij nog zeer optimistisch. Al snel slaat dit optimisme echter om in een permanente staat van bijna paranoïde wantrouwen. Dit gebeurt niet zonder reden, want iedere voorbijganger kan daadwerkelijk een spion voor de Stasi zijn.

Dit boek zorgt ervoor dat je je levendig kunt voorstellen hoe het leven in Oost Berlijn eruitzag. Iedereen hield iedereen in de gaten en als je daar niet vrijwillig aan mee wilde doen dan werd je wel gedwongen. Toch zie je in dit boek dat er ook stil verzet was en dat de mensen niet willoos aan de leiband liepen. Binnen de grenzen die hen werden gesteld probeerden ze toch een soort vrijheid te vinden.

Het liefdesverhaal dat als een rode draad door het boek loopt, versterkt de zenuwachtige sfeer nog verder. Want hoe hecht je je aan iemand van wie je niet zeker weet of hij of zij niet slechts een rol speelt? Het was een goede keus om dit toe te voegen aan het verhaal.

Ook onstaan er tussen de personages politieke en maatschappelijke discussies, waardoor je vanuit meerdere standpunten argumenten meekrijgt.

Dit is boek dat een interessant inkijkje geeft in het leven in Oost Berlijn ten tijde van de muur. Het verhaal wordt zowel vanuit psychologisch, politiek als maatschappelijk oogpunt bekeken. Veel scenes zijn goed gekozen en mooi verteld. Een prima boek dus.

Boekinformatie
Titel: De schreeuw van de vlinder
Auteur: Jan Herman Brinks
Uitgever: Uitgeverij de Brouwerij
ISBN: 9789078905615
Verkoopprijs: € 19,95

Het verhaal

Jean-Baptiste Baratte is een jonge en ambitieuze ingenieur uit Normandië. Op een dag krijgt hij van de koning een belangrijke opdracht, namelijk het ruimen van de begraafplaats Saints-Innocents in het hart van Parijs. Deze begraafplaats ligt zo vol, dat de gezondheid van de omwonenden in gevaar komt. Baratte ziet deze opdracht als een uitgelezen kans om naam te maken. Onverwacht krijgt hij echter met heel wat tegenslag te maken.

Conclusie

De sfeer in dit boek is ingetogen en enigszins bedrukt. Verwacht dus geen spectaculaire actiescenes in dit boek. Maar juist door deze ingetogen stijl maken de dingen die gebeuren meer indruk. De lezer wordt al gauw gegrepen en echt geraakt door het verhaal.

Miller schetst een geloofwaardig en voor zover ik weet waarheidsgetrouw beeld van Parijs aan het eind van de 18e eeuw. Dit is het moment waarop de Revolutie op het punt van uitbarsten staat. Tegelijkertijd is dit boek ook een goede karakterschets van een jonge aanhanger van de Verlichting die op zoek is naar de waarheid, naar liefde en naar zekerheid.

Niet alleen de omgeving en de tijdsgeest worden goed beschreven, ook de personages worden goed uitgewerkt. Alle hoofdpersonen maken ook een duidelijke ontwikkeling door. Het boek is duidelijk met veel aandacht geschreven.

Twee verhaallijnen komen echter mijns inziens toch wat aandacht tekort. De eerste is de verhaallijn over de graffiti (symbool van de pamflettenstrijd die voorafging aan de Revolutie). De tweede is de verhaallijn over Ziguette (mogelijk bedoeld als symbool voor de weerstand tegen verandering). Deze verhaallijnen beginnen sterk, maar bloeden dan langzaam dood zonder tot een goed einde te komen.

Ondanks deze kleine minpunten was ik onder de indruk van dit boek. Ook werd ik regelmatig overvallen door een gevoel van ontroering. Dit is duidelijk een van de betere boeken in mijn boekenkast.

Boekinformatie
Titel: Puur
Auteur: Andrew Miller
Uitgever: Xander Uitgevers
ISBN: 9789401600101
Verkoopprijs: € 19,95

Adriaan van IJperen maakte altijd al gebruik van verhalen om zijn standpunten te verduidelijken. Na afloop van een workshop “storytelling for managers” bracht een van de leiders van de workshop hem op het idee zijn verhalen op te gaan schrijven. Hij schreef toen een aantal korte verhalen en gedichten. Later bracht hij een aantal dichtbundels uit en werd lid van het Alkmaars Dichtersgilde. Hoogland is ontstaan uit een idee voor een langer verhaal dat hij altijd al had willen vertellen.

Het verhaal

Max heeft als jonge man een keer de 152 kilometer lange West Highland Way gelopen. Dit is een bekende wandelroute in Schotland. Nu hij 50 is besluit hij de route nog een keer te lopen. Hij weet niet precies waarom, maar hij heeft het gevoel dat dit goed voor hem zal zijn. Tijdens het wandelen komt hij een jonge man tegen die Pepijn heet. Deze man komt erg zwijgzaam en stuurs over. Later blijkt echter dat hij hiermee een grote mate van verlegenheid maskeert. Pepijn heeft moeite met het maken van contact, maar zou willen dat dit anders was. Max herkent zichzelf in hem en de aanwezigheid van Pepijn roept meteen veel herinneringen aan vroeger op. Toen hij jong was, was hij namelijk net zo. Hij vertelt de jonge man over zijn leven en over hoe hij zelf zijn verlegenheid overwonnen heeft. Hij daagt Pepijn uit ook zijn leven in eigen hand te nemen. Eerst reageert die hier negatief op, maar gedurende de tocht begint hij in te zien dat Max gelijk heeft. Uiteindelijk ontstaat er een wat dieper contact tussen de twee mannen.

Conclusie

De schrijfstijl van het boek is simpel en recht door zee. De zinnen zijn kort. Het verhaal is geschreven in de tegenwoordige tijd, wat vrij ongewoon is. Dit stoort niet, maar de schrijver moet zelf ook even in deze stijl groeien. In het begin van het boek worden tegenwoordige en verleden tijd namelijk niet helemaal consistent gebruikt. Stukken verhaal die zich in het verleden afspelen worden in eerste instantie in de verleden tijd beschreven, maar soms schakelt de schrijver na één alinea toch abrupt weer over naar de tegenwoordige tijdsvorm. De schrijver groeit echter snel in zijn verhaal en later in het verhaal komt dit niet meer voor.

Omdat Pepijn erg weinig terugzegt krijgt Max de kans hele monologen te houden en tegelijkertijd zijn eigen leven te overdenken. De monologen van Max zijn erg boeiend. Het hoogtepunt van het boek is echter toch het moment dat er voor het eerst een dialoog onstaat, omdat Max dan tegengas krijgt en zijn verhaal gestuurd wordt door de woorden van Pepijn.

Het is overigens de vraag hoe echt het personage van Pepijn is. Hij is echt genoeg om door andere personages gezien te worden, maar verder dient zijn personage meer als een metafoor voor de jongere ik van Max. Als Max tegen Pepijn praat, coacht hij eigenlijk zijn eigen jongere ik over de verlegenheid heen. Hij doorloopt het proces als het ware opnieuw, zodat hij daarna het leven dat hij tot nu toe heeft geleefd kan evalueren. Daardoor krijgt hij ruimte om de toekomst open tegemoet te zien. De dialogen die soms ontstaan kunnen heel goed interne dialogen zijn die zich afspelen in het hoofd van Max. Het feit dat Pepijn op cruciale momenten opeens van de aardbodem verdwenen lijkt, versterkt het idee dat het personage van Pepijn meer een metafoor is dan de reflectie van een echt persoon.

Dit boek is prettig om te lezen en van de woorden van Max zou je zelfs nog iets kunnen leren. Op de momenten dat Max min of meer aan het filosoferen slaat, zegt hij heel boeiende en wijze dingen. De stukken uit het verleden zijn goed gekozen en geven net wat extra’s aan het verhaal.

Al met al is dit een goed boek dat lekker wegleest. Oudere mensen zullen zich in Max zelf herkennen, jongere mensen kunnen zich identificeren met Pepijn. Beide groepen zullen aan het denken worden gezet door het verhaal van Max.

Boekinformatie

Titel: Hoogland
Auteur: Adriaan van IJperen
ISBN: 9789078905585
Aantal pagina’s: 130
Verkoopprijs: €15,95